Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

TÉMOINS À JÉRUSALEM

Le don de l’Esprit

2¹ Quand le jour de la Pentecôte^a arriva, ils étaient tous rassemblés^b au même endroit. ◉

και εν τω συνπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο

² Tout à coup, un grand bruit survint du ciel : c’était comme si un violent coup de vent s’abattait sur eux^c et remplissait toute la maison où ils se trouvaient assis^d. ◉

και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι

³ Au même moment, ils virent apparaître des sortes de langues qui ressemblaient à des flammèches^e. Elles se séparèrent et allèrent se poser sur la tête de chacun d’eux. ◉

και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ ενα εκαστον αυτων

⁴ Aussitôt, ils furent tous remplis du Saint-Esprit^f et commencèrent à parler dans différentes langues^g, chacun s’exprimant comme le Saint-Esprit lui donnait de le faire. ◉

και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις

⁵ Or, à ce moment-là, des Juifs pieux^h, venus de chez tous les peuples du mondeⁱ, séjournaient à Jérusalem. ◉

ησαν δε εις ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον

⁶ En entendant ce bruit, ils accoururent en foule et furent saisis de stupeur. En effet, chacun d’eux les entendait parler dans sa propre langue^j. ◉

γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων

⁷ Dans leur étonnement^k, ils n’en croyaient pas leurs oreilles et disaient : Voyons ! Ces gens qui parlent, ne viennent-ils pas tous de Galilée^l ? ◉

εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον λεγοντες ουχ ιδου απαντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι

⁸ Comment se fait-il donc que nous les entendions s’exprimer chacun dans notre langue maternelle ? ◉

και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν

⁹ Nous sommes Parthes, Mèdes^m ou Elamites, nous habitons la Mésopotamie, la Judée, la Cappadoce, le Pont^a ou la province d’Asie^b, ◉

παρθοι και μηδοι και ελαμειται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την ασιαν

¹⁰ la Phrygie^c ou la Pamphylie^d, l’Egypte ou le territoire de la Libye près de Cyrène^e, ou bien, nous vivons à Rome, nous sommes juifs de naissance ou par conversion^f, ◉

φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι

¹¹ nous venons de la Crète^g ou de l’Arabie^h, et pourtant chacun de nous les entend parler dans sa propre langue des choses merveilleuses que Dieuⁱ a accomplies ! ◉

κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου

¹² Ils n’en revenaient pas. Plongés dans la plus grande perplexité, ils se demandaient entre eux : « Qu’est-ce que cela peut bien vouloir dire ? » ◉

εξισταντο δε παντες και διηπορουντο αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελει τουτο ειναι

¹³ Mais d’autres tournaient la chose en ridicule^j : « C’est le vin doux, disaient-ils. Ils ont trop bu^k ! » ◉

ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν

Pierre témoin de Jésus-Christ

¹⁴ Alors Pierre^l se leva entouré des Onze et, d’une voix forte, il dit à la foule : Ecoutez-moi bien, vous qui habitez la Judée et vous tous qui séjournez à Jérusalem : comprenez ce qui se passe. ◉

σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου

¹⁵ Certains d’entre vous insinuent que ces hommes seraient ivres. Pas du tout ! Il est à peine neuf heures du matin^m ! ◉

ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της ημερας

¹⁶ Mais maintenant se réalise ce qu’avait annoncé le prophète Joëlⁿ : ◉

αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ

¹⁷ Voici ce qui arrivera, dit Dieu, | dans les jours de la fin des temps : Je répandrai de mon Esprit^o | sur tout le monde^p. Vos fils, vos filles prophétiseront^a, vos jeunes gens, par des visions ^b, vos vieillards, par des songes, recevront des révélations. ◉

και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται

¹⁸ Oui, sur mes serviteurs, | comme sur mes servantes, je répandrai de mon Esprit, | en ces jours-là : ils prophétiseront^c. ◉

καιγε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν

¹⁹ Je ferai des miracles | et là-haut, dans le ciel, et ici-bas sur terre ^d, | des signes prodigieux : du sang, du feu | et des colonnes de fumée. ◉

και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου

²⁰ Et le soleil s’obscurcira, la lune deviendra de sang^e, avant la venue du jour du Seigneur, ce jour grand et glorieux^f. ◉

ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν ημεραν κυριου την μεγαλην

²¹ Alors seront sauvés^g | tous ceux qui invoqueront le Seigneur^h. ◉

και εσται πας ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται

²² Ecoutez bien, Israélites, ce que j’ai à vous dire. Vous le savez tousⁱ : Jésus de Nazareth^j cet homme dont Dieu vous a montré qu’il l’approuvait en accomplissant, par son moyen^k, au milieu de vous^l des miracles, des signes et des actes extraordinaires^m ◉

ανδρες ισραηλειται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσι και τερασι και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως αυτοι οιδατε

²³ a été livré entre vos mains conformément à la décision que Dieu avait prise et au projet qu’il avait établi d’avanceⁿ. Et vous, vous l’avez tué en le faisant crucifier^o par des hommes qui ne connaissent pas Dieu^p. ◉

τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλατε

²⁴ Mais Dieu a brisé les liens de la mort^q : il l’a ressuscité, car il était impossible que la mort le retienne captif^r. ◉

ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου

²⁵ En effet, David dit de lui^s : Je garde constamment | les yeux fixés sur le Seigneur, car il est à ma droite, | pour que je ne vacille pas ^t. ◉

δαυειδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον μου ενωπιον μου διαπαντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω

²⁶ Voilà pourquoi mon cœur | est dans la joie | et mes paroles | débordent d’allégresse ^u. Même mon corps reposera | dans l’espérance ; ◉

δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει εφ ελπιδι

²⁷ tu ne m’abandonneras pas | dans le séjour des morts ^a, tu ne laisseras pas | un homme qui t’est dévoué^b | se décomposer dans la tombe^c. ◉

οτι ουκ ενκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν

²⁸ Car tu m’as fait connaître | le chemin de la vie ^d, et tu me combleras | de joie en ta présence ^e. ◉

εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου

²⁹ Mes frères^f, permettez-moi de vous parler franchement : le patriarche^g David est bel et bien mort et enterré^h. Son tombeau existe encore près d’iciⁱ aujourd’hui. ◉

ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυειδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης

³⁰ Mais il était prophète^j et il savait que Dieu lui avait promis, sous la foi du serment^k, de faire asseoir sur son trône^l un de ses descendants^m. ◉

προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τον θρονον αυτου

³¹ Ainsi il a entrevu par avanceⁿ la résurrection du Messie, et c’est d’elle qu’il parle en disant que Dieu ne l’abandonnera pas dans le séjour des morts et qu’il ne laissera pas son corps se décomposer^o. ◉

προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε ενκατελειφθη εις αδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν

³² Dieu a ressuscité^p ce Jésus dont je parle : nous en sommes tous témoins^q. ◉

τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες

³³ Ensuite, il a été élevé^r pour siéger à la droite de Dieu^s. Et maintenant, comme Dieu l’a promis^t, il a reçu du Père l’Esprit Saint^u et il l’a répandu^v sur nous. C’est là ce que vous voyez et entendez. ◉

τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του πνευματος του αγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο υμεις και βλεπετε και ακουετε

³⁴ En effet, David, lui, n’est pas monté au ciel, mais il a dit : Le Seigneur a dit à mon Seigneur : Viens siéger à ma droite ◉

ου γαρ δαυειδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου

³⁵ jusqu’à ce que j’aie mis | tes ennemis | à terre sous tes pieds ^w. ◉

εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου

³⁶ Voici donc ce que tout le peuple d’Israël doit savoir avec une entière certitude : Dieu a fait Seigneur^x et Messie^y ce Jésus que vous avez crucifié^z. ◉

ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον εποιησεν ο θεος τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε

Les premiers croyants

³⁷ Ce discours toucha^a profondément ceux qui l’avaient entendu. Ils demandèrent à Pierre et aux autres apôtres : Frères, que devons-nous faire^b ? ◉

ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι

³⁸ Pierre leur répondit : Changez^c, et que chacun de vous se fasse baptiser^d au nom de Jésus-Christ, pour que vos péchés vous soient pardonnés^e. Alors, vous recevrez le don du Saint-Esprit^f. ◉

πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν και βαπτισθητω εκαστος υμων επι τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος

³⁹ Car la promesse est pour vous, pour vos enfants^g, et pour ceux qui vivent dans les pays lointains^h, tous ceux que le Seigneur notre Dieu fera venir à luiⁱ. ◉

υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων

⁴⁰ Pierre continuait, avec instance, à leur adresser d’autres paroles pour les persuader, et il les encourageait, leur disant : Recevez le salut, séparez-vous de cette génération dévoyée^j. ◉

ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης

⁴¹ Ceux qui acceptèrent les paroles de Pierre se firent baptiser^k et, ce jour-là, environ trois mille personnes furent ajoutées au nombre des croyants^l. ◉

οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι

⁴² Dès lors, ils s’attachaient à écouter assidûment l’enseignement^a des apôtres, à vivre en communion^b les uns avec les autres, à rompre le pain^c et à prier ensemble^d. ◉

ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις

⁴³ Tout le monde était très impressionné, car les apôtres^e accomplissaient beaucoup de prodiges et de signes miraculeux. ◉

εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα δε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο εν ιερουσαλημ φοβος τε ην μεγας επι παντες

⁴⁴ Tous les croyants vivaient unis entre eux et partageaient^f tout ce qu’ils possédaient. ◉

και παντες δε οι πιστευσαντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοινα

⁴⁵ Ils vendaient leurs propriétés et leurs biens et répartissaient l’argent entre tous, selon les besoins^g de chacun. ◉

και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν

⁴⁶ Tous les jours, d’un commun accord, ils se retrouvaient dans la cour du Temple^h ; ils rompaient le painⁱ dans les maisons, et prenaient leurs repas dans la joie, avec simplicité de cœur^j. ◉

καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας

⁴⁷ Ils louaient^k Dieu, et le peuple tout entier^l leur était favorable. Le Seigneur ajoutait chaque jour à leur communauté ceux qu’il sauvait^m. ◉

αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο