Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Jésus rejeté à Nazareth

(Mt 13.54-58 ; Lc 4.16-30)

6¹ Jésus partit de là et retourna dans la ville dont il était originaire^r, accompagné de ses disciples^s. ◉

και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου

² Le jour du sabbat^t, il se mit à enseigner dans la synagogue^u. Beaucoup de ses auditeurs furent très étonnés^a : D’où tient-il cela ? disaient-ils. Qui lui a donné cette sagesse ? D’où lui vient le pouvoir d’accomplir tous ces miracles^b ? ◉

και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και οι πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω και δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινονται

³ N’est-il pas le charpentier^c, le fils de Marie, le frère de Jacques^d, de Joseph, de Jude^e et de Simon^f ? Ses sœurs ne vivent-elles pas ici parmi nous ? Et voilà pourquoi ils trouvaient en lui un obstacle à la foi^g. ◉

ουκ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας και αδελφος ιακωβου και ιωσητος και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω

⁴ Alors Jésus leur dit : C’est seulement dans sa patrie, dans sa parenté et dans sa famille que l’on refuse d’honorer un prophète^h. ◉

και ελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι εαυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτου και εν τη οικια αυτου

⁵ Il ne put accomplir là aucun miracleⁱ, sinon pour quelques malades à qui il imposa les mains^j et qu’il guérit. ◉

και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μη ολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειρας εθεραπευσεν

⁶ Il fut étonné de leur incrédulité^k. Jésus parcourait les villages^l des alentours pour y donner son enseignement^m. ◉

και εθαυμασεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων

L’envoi des Douze

(Mt 10.1, 5-14 ; Lc 9.1-6)

⁷ Il appela les Douzeⁿ et les envoya^o en mission deux par deux^p, en leur donnant autorité sur les esprits mauvais^q. ◉

και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων

⁸ Il leur recommanda de ne rien emporter pour la route, sauf un bâton. Il leur dit : Ne prenez ni provisions ni sac, ni argent dans votre ceinture^r. ◉

και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον

⁹ Mettez des sandales à vos pieds et n’emportez pas de tunique de rechange. ◉

αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μη ενδυσησθαι δυο χιτωνας

¹⁰ Dans la maison^s où vous entrerez, restez jusqu’à votre départ. ◉

και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν

¹¹ Et si, dans une ville, on ne veut ni vous recevoir ni vous écouter, partez de là en secouant la poussière de vos sandales^a : cela constituera un témoignage^b contre eux. ◉

και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις

¹² Ils partirent donc et proclamèrent qu’il fallait changer profondément^c. ◉

και εξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοωσιν

¹³ Ils chassaient aussi beaucoup de démons^d et guérissaient de nombreux malades en les oignant d’huile^e. ◉

και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους και εθεραπευον

Hérode et Jean-Baptiste

(Mt 14.1-2 ; Lc 9.7-9)

¹⁴ Le roi Hérode^f entendit parler de Jésus, car sa réputation se répandait partout. On disait de Jésus : C’est Jean-Baptiste^g qui est ressuscité ! C’est pour cela qu’il détient le pouvoir de faire des miracles. ◉

και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννης ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω

¹⁵ D’autres disaient : C’est Elie^h. D’autres encore : C’est un prophèteⁱ comme il y en avait autrefois^j. ◉

αλλοι δε ελεγον οτι ηλειας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις των προφητων

¹⁶ De son côté, Hérode, qui entendait tout cela, se disait : C’est celui que j’ai fait décapiter, c’est Jean, et il est ressuscité^k ! ◉

ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος ηγερθη

(Mt 14.3-12 ; Lc 3.19-20)

¹⁷ En effet, Hérode avait fait arrêter Jean, l’avait fait enchaîner et jeter en prison^l, à cause d’Hérodiade, la femme de Philippe, son demi-frère, qu’il avait épousée. ◉

αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν

¹⁸ Car Jean disait à Hérode : Tu n’as pas le droit de prendre la femme de ton frère^a. ◉

ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου

¹⁹ Hérodiade, furieuse contre lui^b, cherchait à le faire mourir^c, mais elle n’y parvenait pas, ◉

η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο

²⁰ car Hérode craignait Jean^d. Il savait que c’était un homme juste et saint^e. Il le protégeait donc. Quand il l’entendait parler, il en restait fort perplexe^f. Et pourtant, il aimait l’entendre. ◉

ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουεν

²¹ Un jour cependant, Hérodiade trouva une occasion favorable, lors de l’anniversaire d’Hérode. Celui-ci organisa ce jour-là une grande fête^g à laquelle il invita les hauts dignitaires de sa cour, les officiers supérieurs et les notables de la Galilée^h. ◉

και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας

²² Au cours du banquet, la fille d’Hérodiade entra dans la salle : elle dansaⁱ, Hérode et ses invités étaient sous son charme. Le roi dit alors à la jeune fille : Demande-moi ce que tu voudras et je te le donnerai. ◉

και εισελθουσης της θυγατρος αυτης της ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις ο δε βασιλευς ειπεν τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι

²³ Il alla même jusqu’à lui faire ce serment : Tout ce que tu me demanderas, je te le donnerai, même si c’est la moitié de mon royaume^j. ◉

και ωμοσεν αυτη οτι ο εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου

²⁴ Elle sortit pour prendre conseil auprès de sa mère : Que vais-je lui demander ? La tête de Jean-Baptiste^k, lui répondit celle-ci. ◉

και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος

²⁵ Aussitôt la jeune fille se hâta de retourner auprès du roi pour lui exprimer son vœu en ces termes : Je veux que, tout de suite, tu me donnes sur un plat la tête de Jean-Baptiste. ◉

και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου

²⁶ Le roi en fut consterné^l, mais à cause de son serment et de ses invités, il ne voulut pas le lui refuser^m. ◉

και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους ανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην

²⁷ Il envoya donc aussitôt un garde en lui ordonnant de rapporter la tête de Jean. Celui-ci s’en alla décapiter Jean dans la prison. ◉

και ευθυς αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου

²⁸ Il apporta la tête sur un plat et la remit à la jeune fille, et celle-ci la donna à sa mère. ◉

και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης

²⁹ Lorsque les disciples de Jean apprirent ce qui s’était passé, ils vinrent prendre son corps pour l’ensevelir dans un tombeauⁿ. ◉

και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθαν και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω

Les apôtres rentrent de mission

(Mt 14.13a ; Lc 9.10 ; Jn 6.1)

³⁰ A leur retour, les apôtres^o se réunirent auprès de Jésus et lui rendirent compte de tout ce qu’ils avaient fait, et de tout ce qu’ils avaient enseigné^p. ◉

και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και εδιδαξαν

³¹ Alors il leur dit : Venez avec moi, dans un endroit isolé, et vous prendrez un peu de repos. Il y avait effectivement beaucoup de monde qui allait et venait et ils ne trouvaient même pas le temps de manger^a. ◉

και λεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν

³² Ils partirent donc dans le bateau^b pour aller à l’écart dans un endroit désert^c. ◉

και απηλθον εις ερημον τοπον τω πλοιω κατ ιδιαν

Avec cinq pains et deux poissons

(Mt 14.13b-21 ; Lc 9.11-17 ; Jn 6.2-15)

³³ Mais beaucoup les virent s’en aller et les reconnurent. De toutes les bourgades, on accourut à pied, et on les devança à l’endroit où ils se rendaient. ◉

και ειδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαν αυτους πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους

³⁴ Aussi, quand Jésus descendit du bateau, il vit une foule nombreuse. Il fut pris de compassion pour eux parce qu’ils étaient comme des brebis sans berger^d ; alors il se mit à enseigner longuement. ◉

και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα

³⁵ Il se faisait déjà tard. Ses disciples s’approchèrent de lui et lui dirent : Cet endroit est désert, et il est déjà tard. ◉

και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη

³⁶ Renvoie donc ces gens pour qu’ils aillent dans les hameaux et les villages des environs s’acheter de quoi manger. ◉

απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν

³⁷ Mais Jésus leur répondit : Donnez-leur vous-mêmes à manger^e ! Ils lui demandèrent : Faut-il que nous allions acheter pour deux cents pièces d’argent^f de pain, et que nous le leur donnions à manger^g ? ◉

ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν

³⁸ Jésus reprit : Combien avez-vous de pains ? Allez voir ! Ils allèrent se renseigner et revinrent lui dire : Il y en a cinq, et deux poissons^h. ◉

ο δε λεγει αυτοις ποσους αρτους εχετε υπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας

³⁹ Alors il leur ordonna de faire asseoir la foule par groupes sur l’herbe verte. ◉

και επεταξεν αυτοις ανακλιναι παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω

⁴⁰ Les gens s’installèrent par terre, par rangées de cent et de cinquanteⁱ. ◉

και ανεπεσαν πρασιαι πρασιαι κατα εκατον και κατα πεντηκοντα

⁴¹ Jésus prit les cinq pains^j et les deux poissons, leva les yeux vers le ciel^k, prononça la prière de bénédiction^l ; il partagea les pains, et les donna aux disciples pour qu’ils les distribuent à la foule^m. Il partagea aussi les deux poissons entre tous. ◉

και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν

⁴² Tout le monde mangea à satiétéⁿ. ◉

και εφαγον παντες και εχορτασθησαν

⁴³ On ramassa les morceaux de pain qui restaient. Il y en eut douze paniers pleins. Il restait aussi des poissons. ◉

και ηραν κλασματων δωδεκα κοφινων πληρωματα και απο των ιχθυων

⁴⁴ Or, ceux qui avaient mangé ces pains étaient au nombre de cinq mille hommes. ◉

και ησαν οι φαγοντες τους αρτους πεντακισχιλιοι ανδρες

Jésus marche sur les eaux

(Mt 14.22-33 ; Jn 6.16-21)

⁴⁵ Aussitôt après, Jésus pressa ses disciples de remonter dans le bateau^a pour qu’ils le précèdent de l’autre côté du lac, vers Bethsaïda^b, pendant que lui-même renverrait la foule. ◉

και ευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον

⁴⁶ Après l’avoir congédiée, il se rendit sur une colline pour prier^c. ◉

και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι

⁴⁷ A la tombée de la nuit, le bateau se trouvait au milieu du lac et Jésus était resté seul à terre. ◉

και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης

⁴⁸ Il vit que ses disciples avaient beaucoup de mal à ramer, car le vent leur était contraire^d. Vers la fin de la nuit^e, il se dirigea vers eux en marchant sur les eaux du lac^f. Il voulait les dépasser^g. ◉

και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους

⁴⁹ Mais quand ils le virent marcher ainsi sur l’eau, ils crurent que c’était un fantôme^h et se mirent à pousser des cris. ◉

οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν

⁵⁰ En effet, tous l’avaient aperçu et étaient pris de panique. Aussitôt, il se mit à leur parler : Rassurez-vous, leur dit-il, c’est moi, n’ayez pas peurⁱ ! ◉

παντες γαρ αυτον ειδαν και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε

⁵¹ Puis il monta auprès d’eux dans le bateau^j. Le vent tomba^k. Ils en furent frappés de stupeur. ◉

και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εκ περισσου εν εαυτοις εξισταντο

⁵² Car ils n’avaient pas compris ce qui s’était passé au sujet des pains. Leur intelligence était aveuglée^l. ◉

ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη

Des guérisons à Génésareth

(Mt 14.34-36)

⁵³ La traversée achevée, ils touchèrent terre à Génésareth^a où ils amarrèrent leur bateau^b. ◉

και διαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρετ και προσωρμισθησαν

⁵⁴ Comme ils en descendaient, les gens reconnurent aussitôt Jésus et ◉

και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον

⁵⁵ parcoururent toute la région pour annoncer sa venue. Ils lui amenaient les malades sur des brancards, dès qu’ils apprenaient son arrivée quelque part^c. ◉

περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοις τους κακως εχοντας περιφερειν οπου ηκουον οτι εστιν

⁵⁶ Partout où il se rendait, dans les villages, les villes, les campagnes, ils apportaient les malades sur les places publiques^d et le suppliaient de leur permettre de toucher ne serait-ce que la frange de son vêtement^e. Et tous ceux qui la touchaient étaient guéris^f. ◉

και οπου εαν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο