Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

La naissance de Jésus

(Mt 1.18-25)

2¹ En ce temps-là, l’empereur Auguste^g publia un édit qui ordonnait le recensement de tous les habitants de l’empire^h. ◉

εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην

² Ce recensement, le premier du genre, eut lieu à l’époque où Quirinius était gouverneur de la province de Syrie^a. ◉

αυτη απογραφη εγενετο πρωτη ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιου

³ Tout le monde allait se faire recenser, chacun dans la localité dont il était originaire. ◉

και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτου πολιν

⁴ C’est ainsi que Joseph, lui aussi, partit de Nazareth et monta de la Galilée en Judée, à Bethléhem^b, la ville de David : il appartenait, en effet, à la famille de David^c. ◉

ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυειδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυειδ

⁵ Il s’y rendit pour se faire recenser avec Marie, sa fiancée^d, qui attendait un enfant. ◉

απογραψασθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουση εγκυω

⁶ Or, durant leur séjour à Bethléhem, arriva le moment où Marie devait accoucher. ◉

εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην

⁷ Elle mit au monde un fils : son premier-né^e. Elle lui mit des langes et le coucha dans une mangeoire parce qu’il n’y avait pas de place pour eux dans la pièce réservée aux hôtes^f. ◉

και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι

⁸ Dans les champs environnants, des bergers passaient la nuit pour garder leurs troupeaux. ◉

και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων

⁹ Un ange^a du Seigneur leur apparut^b et la gloire du Seigneur resplendit autour d’eux^c. Une grande frayeur les saisit. ◉

και αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν

¹⁰ Mais l’ange leur dit : N’ayez pas peur^d : je vous annonce une nouvelle qui sera pour tout le peuple le sujet d’une très grande joie^e. ◉

και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω

¹¹ Un Sauveur^f vous est né aujourd’hui dans la ville de David ; c’est lui le Messie^g, le Seigneur^h. ◉

οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαυειδ

¹² Et voici à quoi vous le reconnaîtrezⁱ : vous trouverez un nouveau-né dans ses langes et couché dans une mangeoire^j. ◉

και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενον εν φατνη

¹³ Et tout à coup apparut, aux côtés de l’ange, une multitude d’anges de l’armée céleste qui chantaient les louanges de Dieu^k : ◉

και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων

¹⁴ Gloire à Dieu au plus haut^l des cieux ! Et paix^m sur la terreⁿ aux hommes qu’il aime^o. ◉

δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας

¹⁵ Quand les anges les eurent quittés pour retourner au ciel, les bergers se dirent l’un à l’autre : Allons donc jusqu’à Bethléhem pour voir ce qui est arrivé, ce que le Seigneur nous a fait connaître. ◉

και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενες ελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν

¹⁶ Ils se dépêchèrent donc d’y aller et trouvèrent Marie et Joseph avec le nouveau-né couché dans une mangeoire^p. ◉

και ηλθαν σπευσαντες και ανευραν την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη

¹⁷ Quand ils le virent, ils racontèrent ce qui leur avait été dit au sujet de cet enfant^q. ◉

ιδοντες δε εγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου

¹⁸ Tous ceux qui entendirent le récit des bergers en furent très étonnés. ◉

και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους

¹⁹ Marie, elle, conservait le souvenir de toutes ces paroles et y repensait^a souvent. ◉

η δε μαρια παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συνβαλλουσα εν τη καρδια αυτης

²⁰ Les bergers s’en retournèrent, glorifiant et louant Dieu^b au sujet de tout ce qu’ils avaient vu^c et entendu : c’était bien ce que l’ange leur avait annoncé. ◉

και υπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ιδον καθως ελαληθη προς αυτους

Jésus présenté au Temple

²¹ Lorsque, huit jours plus tard, arriva le moment de circoncire^d l’enfant, on lui donna le nom de Jésus : c’était le nom que l’ange avait indiqué avant qu’il fût conçu^e. ◉

και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτον εν τη κοιλια

²² Puis, une fois passé le temps prescrit par la Loi de Moïse^f pour leur purification, les parents de Jésus l’emmenèrent à Jérusalem pour le présenter au Seigneur. ◉

και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω

²³ En effet, il est écrit dans la Loi du Seigneur : Tout garçon premier-né sera consacré^g au Seigneur. ◉

καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται

²⁴ Ils venaient aussi offrir le sacrifice requis par la Loi du Seigneur : une paire de tourterelles ou deux jeunes pigeons^h. ◉

και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν τω νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο νοσσους περιστερων

²⁵ Il y avait alors, à Jérusalem, un homme appelé Siméon. C’était un homme juste et pieuxⁱ ; il vivait dans l’attente de la consolation d’Israël^j, et le Saint-Esprit reposait sur lui^k. ◉

και ιδου ανθρωπος ην εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον

²⁶ L’Esprit Saint lui avait révélé qu’il ne mourrait pas avant d’avoir vu le Messie, l’Envoyé du Seigneur^l. ◉

και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η αν ιδη τον χριστον κυριου

²⁷ Poussé par l’Esprit, il vint au Temple^a. Quand les parents de Jésus apportèrent le petit enfant pour accomplir les rites qu’ordonnait la Loi^b, ◉

και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου

²⁸ Siméon le prit dans ses bras et loua Dieu en disant : ◉

και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τον θεον και ειπεν

²⁹ Maintenant, Seigneur, | tu laisses ton serviteur^c s’en aller en paix^d : | tu as tenu ta promesse^e ; ◉

νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη

³⁰ car mes yeux ont vu | le salut^f qui vient de toi, ◉

οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου

³¹ et que tu as suscité | en faveur de tous les peuples : ◉

ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων

³² il est la lumière | pour éclairer les nations^g, il sera la gloire | d’Israël ton peuple^h. ◉

φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ

³³ Le père et la mère de Jésus étaient émerveillés de ce qu’il disait de lui. ◉

και ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου

³⁴ Siméon les bénit et dit à Marie, sa mèreⁱ : Sache-le : cet enfant est destiné à être, pour beaucoup en Israël^j, une occasion de chute^k ou de relèvement. Il sera un signe qui suscitera la contradiction^l : ◉

και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον

³⁵ ainsi seront dévoilées^m les pensées cachées de bien des gens. Quant à toi, tu auras le cœurⁿ comme transpercé par une épée. ◉

και σου δε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι

³⁶ Il y avait aussi une prophétesse^o, Anne, fille de Phanuel, de la tribu d’Aser. Elle était très âgée. Dans sa jeunesse, elle avait été mariée pendant sept ans, ◉

και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα μετα ανδρος ετη επτα απο της παρθενιας αυτης

³⁷ puis elle était devenue veuve et avait vécu seule jusqu’à quatre-vingt-quatre ans^p. Elle ne quittait jamais le Temple^q où elle servait Dieu, nuit et jour, par le jeûne et la prière^r. ◉

και αυτη χηρα εως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο του ιερου νηστειαις και δεησεσι λατρευουσα νυκτα και ημεραν

³⁸ Elle arriva, elle aussi, au même moment ; elle louait Dieu^a et parlait de l’enfant à tous ceux qui attendaient que Dieu délivre Jérusalem^b. ◉

και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω θεω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν ιερουσαλημ

³⁹ Après avoir accompli tout ce que la Loi du Seigneur ordonnait, Marie et Joseph retournèrent en Galilée, à Nazareth, leur village^c. ◉

και ως ετελεσαν παντα κατα τον νομον κυριου επεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις πολιν εαυτων ναζαρεθ

⁴⁰ Le petit enfant grandissait et se développait. Il était plein de sagesse, et la grâce de Dieu reposait sur lui^d. ◉

το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο

Jésus dans le Temple à douze ans

⁴¹ Les parents de Jésus se rendaient chaque année à Jérusalem pour la fête de la Pâque^e. ◉

και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα

⁴² Quand Jésus eut douze ans, ils y montèrent selon la coutume de la fête. ◉

και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αυτων κατα το εθος της εορτης

⁴³ Une fois la fête terminée^f, ils prirent le chemin du retour, mais Jésus, leur fils, resta à Jérusalem et ses parents ne s’en aperçurent pas. ◉

και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οι γονεις αυτου

⁴⁴ Ils supposaient, en effet, qu’il se trouvait avec leurs compagnons de voyage^g et firent ainsi une journée de marche. Ils se mirent alors à le chercher parmi leurs parents et leurs connaissances. ◉

νομισαντες δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις

⁴⁵ Mais ils ne le trouvèrent pas. Aussi retournèrent-ils à Jérusalem pour le chercher. ◉

και μη ευροντες υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ αναζητουντες αυτον

⁴⁶ Trois jours plus tard, ils le retrouvèrent dans le Temple, assis au milieu des maîtres ; il les écoutait et leur posait des questions. ◉

και εγενετο μετα ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους

⁴⁷ Tous ceux qui l’entendaient s’émerveillaient^h de son intelligence et de ses réponsesⁱ. ◉

εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου

⁴⁸ Ses parents furent très étonnés de le voir là, et sa mère^a lui dit : Mon enfant, pourquoi nous as-tu fait cela ? Tu sais, ton père^b et moi, nous étions très inquiets et nous t’avons cherché partout. ◉

και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η μητηρ αυτου τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε

⁴⁹ Pourquoi m’avez-vous cherché ? leur répondit Jésus. Ne saviez-vous pas que je dois m’occuper des affaires de mon Père^c ? ◉

και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με

⁵⁰ Mais ils ne comprirent pas ce qu’il leur disait^d. ◉

και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις

⁵¹ Il repartit donc avec eux^e et retourna à Nazareth. Et il leur était obéissant^f. Sa mère gardait précieusement dans son cœur^g le souvenir de tout ce qui s’était passé. ◉

και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα εν τη καρδια αυτης

⁵² Jésus grandissait et progressait en sagesse, et il se rendait toujours plus agréable à Dieu et aux hommes^h. ◉

και ιησους προεκοπτεν εν τη σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις