Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

19¹ Alors Pilate donna l’ordre d’emmener Jésus et de le faire fouetter^f. ◉

τοτε ουν ελαβεν ο πειλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν

² Les soldats lui mirent sur la tête une couronne tressée de rameaux épineux et ils l’affublèrent d’un manteau de couleur pourpre^g ◉

και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον

³ et, s’avançant au-devant de lui, ils s’écriaient : Salut, roi des Juifs^h ! Et ils lui donnaient des giflesⁱ. ◉

και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα

⁴ Pilate sortit de nouveau du palais et dit aux Juifs : Voilà ! je vous le fais amener ici dehors^j pour que vous sachiez que je ne trouve en lui aucune raison de le condamner^k. ◉

εξηλθεν παλιν ο πειλατος εξω και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι αιτιαν ουχ ευρισκω

⁵ Jésus parut donc dehors, portant la couronne d’épines et le manteau de couleur pourpre^l. Pilate leur dit : Voici l’homme^m. ◉

εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο ανθρωπος

⁶ En le voyant, les chefs des prêtres et les gardes se mirent à crier^a : Crucifie-le ! Crucifie-le ! Vous n’avez qu’à le prendre, leur lança Pilate, et le crucifier vous-mêmes^b. Moi, je ne trouve aucune raison de le condamner^c. ◉

οτε ουν ιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν

⁷ Les Juifs répliquèrent : Nous, nous avons une Loi, et d’après cette Loi, il doit mourir^d, car il a prétendu être le Fils de Dieu^e. ◉

απεκριθησαν οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον οφειλει αποθανειν οτι υιον θεου εαυτον εποιησεν

⁸ Ces propos effrayèrent vivement Pilate. ◉

οτε ουν ηκουσεν ο πειλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη

⁹ Il rentra au palais de justice^f et demanda à Jésus : D’où viens-tu ? Mais Jésus ne lui donna aucune réponse^g. ◉

και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω

¹⁰ Alors Pilate lui dit : Comment ! C’est à moi que tu refuses de parler ? Tu ne sais donc pas que j’ai le pouvoir de te relâcher^h et celui de te crucifier ? ◉

λεγει αυτω ο πειλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαι σε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε

¹¹ Jésus lui répondit : Tu n’aurais aucun pouvoir sur moi, s’il ne t’avait été donné d’en hautⁱ. Voilà pourquoi celui qui me livre entre tes mains^a est plus coupable^b que toi. ◉

απεκριθη ιησους ουκ εχεις εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενον σοι ανωθεν δια τουτο ο παραδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει

¹² A partir de ce moment, Pilate cherchait à le relâcher. Mais les Juifs redoublèrent leurs cris : Si tu relâches cet homme, tu n’es pas l’ami de César. Si quelqu’un se fait roi^c, il s’oppose à César^d. ◉

εκ τουτου ο πειλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγαζαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι

¹³ Quand il eut entendu ces mots, Pilate fit amener Jésus dehors et s’assit à son tribunal^e, au lieu appelé « la place Pavée » (en hébreu « Gabbatha »). ◉

ο ουν πειλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα

¹⁴ C’était le vendredi de la semaine de fête pascale^f, vers midi^g. Pilate dit aux Juifs : Voici votre roi^h ! ◉

ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων

¹⁵ Mais ils se mirent à crier : A mort ! A mort ! Crucifie-le ! C’est votre roi : est-ce que je dois le crucifier ? répondit Pilate. Les chefs des prêtres répliquèrent : Nous n’avons pas d’autre roi que Césarⁱ. ◉

εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πειλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα

¹⁶ Alors Pilate le leur livra pour qu’il soit crucifié^j. Ils s’emparèrent^a donc de Jésus. ◉

τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιησουν

La mort de Jésus

(Mt 27.32-56 ; Mc 15.21-41 ; Lc 23.26-49)

¹⁷ Celui-ci, portant lui-même sa croix^b, sortit de la ville pour se rendre à l’endroit appelé « le lieu du crâne^c » (en hébreu : « Golgotha »). ◉

και βασταζων εαυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα

¹⁸ C’est là qu’ils le crucifièrent^d, lui et deux autres^e. On plaça une croix de chaque côté de la sienne. Celle de Jésus était au milieu^f. ◉

οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν

¹⁹ Pilate fit placer un écriteau que l’on fixa au-dessus de la croix. Il portait cette inscription : « Jésus de Nazareth^g, le roi des Juifs^h ». ◉

εγραψεν δε και τιτλον ο πειλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων

²⁰ Comme l’endroit où Jésus avait été crucifié se trouvait près de la villeⁱ, beaucoup de Juifs lurent l’inscription écrite en hébreu, en latin^j et en grec. ◉

τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος της πολεως οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι

²¹ Les chefs des prêtres protestèrent auprès de Pilate : Il ne fallait pas mettre « le roi des Juifs », mais « Cet homme a dit^k : Je suis le roi des Juifs^l ». ◉

ελεγον ουν τω πειλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων

²² Pilate répliqua : Ce que j’ai écrit restera écrit. ◉

απεκριθη ο πειλατος ο γεγραφα γεγραφα

²³ Lorsque les soldats eurent crucifié Jésus, ils prirent ses vêtements et en firent quatre parts, une pour chacun d’eux. Restait la tunique qui était sans couture, tissée tout d’une seule pièce de haut en bas. ◉

οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου

²⁴ Les soldats se dirent entre eux : Au lieu de la déchirer^m, tirons au sort pour savoir qui l’aura. C’est ainsi que s’accomplit cette prophétie de l’Ecritureⁿ : Ils se sont partagé mes habits et ils ont tiré au sort ma tunique ^a. C’est exactement ce que firent les soldats. ◉

ειπαν ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν

²⁵ Près de la croix^b de Jésus se tenaient sa mère^c, la sœur de sa mère, Marie, femme de Clopas, et Marie de Magdala^d. ◉

ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαριαμ η του κλωπα και μαριαμ η μαγδαληνη

²⁶ En voyant sa mère^e et, à côté d’elle, le disciple qu’il aimait^f, Jésus dit à sa mère : Voici ton fils. ◉

ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι γυναι ιδε ο υιος σου

²⁷ Puis il dit au disciple : Voici ta mère^g. A partir de ce moment-là, le disciple la prit chez lui^h. ◉

ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης εις τα ιδια

²⁸ Après cela, Jésus, sachant que désormais tout était achevéⁱ, dit, pour que l’Ecriture soit accomplie^j : J’ai soif. ◉

μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω

²⁹ Près de là se trouvait un vase rempli de vinaigre^k. On attacha donc une éponge imbibée de ce vinaigre au bout d’une branche d’hysope, et on l’approcha de la bouche de Jésus. ◉

σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι

³⁰ Quand il eut goûté le vinaigre, Jésus dit : Tout est accompli^l. Il pencha la tête et rendit l’esprit^m. ◉

οτε ουν ελαβεν το οξος ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα

³¹ Comme on était à la veille du sabbatⁿ, et de plus, d’un sabbat particulièrement solennel, les Juifs voulaient éviter que les cadavres restent en croix^o durant la fête. Ils allèrent trouver Pilate pour lui demander de faire briser les jambes des suppliciés et de faire enlever les corps. ◉

οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πειλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν

³² Les soldats vinrent donc et brisèrent les jambes au premier des criminels crucifiés avec Jésus, puis à l’autre^a. ◉

ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συνταυρωθεντος αυτω

³³ Quand ils arrivèrent à Jésus, ils constatèrent qu’il était déjà mort et ils ne lui brisèrent pas les jambes. ◉

επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδη αυτον τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη

³⁴ L’un des soldats lui enfonça sa lance dans le côté^b, et aussitôt il en sortit du sang et de l’eau^c. ◉

αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ

³⁵ Celui qui rapporte ces faits, les a vus^d de ses propres yeux et son témoignage est vrai^e. Il sait parfaitement qu’il dit la vérité pour que, vous aussi, vous croyiez^f. ◉

και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια καεκεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις πιστευητε

³⁶ En effet, tout cela est arrivé pour que se réalise cette parole de l’Ecriture^g : Aucun de ses os ne sera brisé^h. ◉

εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου

³⁷ De plus, un autre texte déclare : Ils tourneront leurs regards vers celui qu’ils ont transpercéⁱ. ◉

και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν

Jésus mis au tombeau

(Mt 27.57-61 ; Mc 15.42-47 ; Lc 23.50-56)

³⁸ Après ces événements, Joseph, de la ville d’Arimathée, alla demander à Pilate la permission d’enlever le corps de Jésus. Il était aussi disciple du Seigneur, mais il s’en cachait par peur des Juifs^j. Pilate y consentit. Joseph alla donc prendre le corps de Jésus. ◉

μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πειλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πειλατος ηλθεν ουν και ηραν αυτον

³⁹ Nicodème^k vint également. C’était lui qui, auparavant, était allé trouver Jésus^l de nuit. Il apporta environ trente kilogrammes d’un mélange de myrrhe et d’aloès^m. ◉

ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον

⁴⁰ Tous deux prirent donc le corps de Jésus et l’enveloppèrent de linges funérairesⁿ en y mettant des aromates, selon les usages funéraires des Juifs^o. ◉

ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν

⁴¹ Non loin de l’endroit où Jésus avait été crucifié, il y avait un jardin dans lequel se trouvait un tombeau neuf où personne n’avait encore été enseveli^a. ◉

ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη

⁴² Comme c’était, pour les Juifs, le soir de la préparation du sabbat^b, ils déposèrent Jésus dans cette tombe parce qu’elle était toute proche^c. ◉

εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν