Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Du pain pour tous

(Mt 14.13-21 ; Mc 6.30-44 ; Lc 9.10-17)

6¹ Après cela, Jésus passa sur l’autre rive du lac de Galilée (appelé aussi lac de Tibériade^d). ◉

μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περαν της θαλασσης της γαλιλαιας της τιβεριαδος

² Une foule immense le suivait, attirée par les guérisons miraculeuses^e dont elle avait été témoin. ◉

ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων

³ C’est pourquoi Jésus s’en alla dans la montagne^f et s’assit là avec ses disciples^g. ◉

ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθεζετο μετα των μαθητων αυτου

⁴ La Pâque^h, la fête des Juifs était proche. ◉

ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων

⁵ Jésus regarda autour de lui et vit une foule nombreuse venir à lui. Alors il demanda à Philippeⁱ : Où pourrions-nous acheter assez de pains pour nourrir tout ce monde ? ◉

επαρας ουν τους οφθαλμους ο ιησους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι

⁶ Il ne lui posait cette question que pour voir ce qu’il allait répondre car, en réalité, il savait déjà ce qu’il allait faire. ◉

τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν

⁷ Rien que pour donner à chacun un petit morceau^j de pain, il faudrait au moins deux cents pièces d’argent, lui répondit Philippe. ◉

απεκρινεται αυτω ο φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι λαβη

⁸ Un autre disciple, André, frère de Simon Pierre^a, lui dit : ◉

λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου

⁹ Il y a ici un jeune garçon qui a cinq pains d’orge et deux poissons. Mais qu’est-ce que cela pour tant de monde^b ? ◉

εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους

¹⁰ Dites-leur à tous de s’asseoir^c, leur ordonna Jésus. L’herbe était abondante à cet endroit et la foule s’installa donc par terre. Il y avait là environ cinq mille hommes. ◉

ειπεν ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ως πεντακισχιλιοι

¹¹ Jésus prit alors les pains, remercia Dieu^d, puis les fit distribuer à ceux qui avaient pris place sur l’herbe. Il leur donna aussi autant de poisson qu’ils en désiraient^e. ◉

ελαβεν ουν τους αρτους ο ιησους και ευχαριστησεν και εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως και εκ των οψαριων οσον ηθελον

¹² Quand ils eurent tous mangé à leur faim, Jésus dit à ses disciples : Ramassez les morceaux qui restent, pour que rien ne soit gaspillé^f. ◉

ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται

¹³ Ils les ramassèrent donc et remplirent douze paniers avec ce qui restait des cinq pains d’orge qu’on avait mangés. ◉

συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσαν τοις βεβρωκοσιν

¹⁴ Lorsque tous ces gens-là virent le signe miraculeux^g de Jésus, ils s’écrièrent : Pas de doute : cet homme est vraiment le Prophète qui devait venir dans le monde^h. ◉

οι ουν ανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειον ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος

¹⁵ Mais Jésus, sachant qu’ils allaient l’enlever de force pour le proclamer roiⁱ, se retira de nouveau, tout seul, dans la montagne^j. ◉

ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα φευγει παλιν εις το ορος αυτος μονος

Jésus marche sur les eaux

(Mt 14.22-27 ; Mc 6.45-52)

¹⁶ A la tombée de la nuit, ses disciples redescendirent au bord du lac. ◉

ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν

¹⁷ Ils montèrent dans un bateau et se dirigèrent vers Capernaüm^a, sur l’autre rive. Il faisait déjà nuit et Jésus ne les avait pas encore rejoints. ◉

και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καφαρναουμ κατελαβεν δε αυτοις η σκοτια και ουπω εληλυθει ιησους προς αυτους

¹⁸ Un vent violent se mit à souffler, et le lac était très agité^b. ◉

η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντος διεγειρετο

¹⁹ Les disciples avaient déjà parcouru cinq ou six kilomètres, quand ils virent Jésus marcher sur l’eau^c et s’approcher de leur bateau. L’épouvante^d les saisit. ◉

εληλακοτες ουν ως σταδια εικοσι πεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν

²⁰ Mais Jésus leur dit : C’est moi, n’ayez pas peur^e ! ◉

ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε

²¹ Ils voulurent alors le faire monter dans le bateau, et au même moment, ils touchèrent terre à l’endroit où ils voulaient aller. ◉

ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι την γην εις ην υπηγον

Le pain qui fait vivre

²² Le lendemain, ceux qui étaient restés sur l’autre rive se rendirent compte qu’il n’y avait eu là qu’un seul bateau et que Jésus n’avait pas accompagné ses disciples ; ceux-ci étaient repartis seuls^f. ◉

τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον

²³ Entre-temps, d’autres bateaux étaient arrivés de Tibériade^g, près de l’endroit où toute cette foule avait été nourrie après que le Seigneur eut remercié Dieu^h. ◉

αλλα ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντος του κυριου

²⁴ Quand les gens virent que Jésus n’était pas là, et ses disciples non plus, ils montèrent dans ces bateaux pour aller à Capernaüm, à la recherche de Jésusⁱ. ◉

οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιησουν

²⁵ Ils le trouvèrent de l’autre côté du lac et lui demandèrent : Maître^j, quand es-tu venu ici ? ◉

και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδε γεγονας

²⁶ Jésus leur répondit : Vraiment, je vous l’assure, si vous me cherchez, ce n’est pas parce que vous avez compris le sens de mes signes miraculeux^a. Non ! C’est parce que vous avez mangé du pain et que vous avez été rassasiés^b. ◉

απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε

²⁷ Travaillez, non pour la nourriture périssable, mais pour celle qui dure^c pour la vie éternelle^d. Cette nourriture, c’est le Fils de l’homme qui vous la donnera, car Dieu le Père lui en a accordé le pouvoir en le marquant de son sceau^e. ◉

εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου διδωσιν υμιν τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεος

²⁸ Et que devons-nous faire pour accomplir les œuvres que Dieu^f attend de nous ? lui demandèrent-ils encore. ◉

ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου

²⁹ L’œuvre de Dieu, leur répondit Jésus, c’est que vous croyiez^g en celui qu’il a envoyé^h. ◉

απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος

³⁰ Sur quoi, ils lui dirent : Quel signe miraculeuxⁱ nous feras-tu voir pour que nous puissions croire en toi^j ? Que vas-tu faire^k ? ◉

ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη

³¹ Pendant qu’ils traversaient le désert, nos ancêtres ont mangé la manne^l, comme le dit ce texte de l’Ecriture : Il leur donna à manger un pain qui venait du ciel^m. ◉

οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν

³² Mais Jésus leur répondit : Vraiment, je vous l’assure : ce n’est pas Moïse qui vous a donné le pain venu du ciel, c’est mon Père qui vous donne le pain du ciel, le vrai pain. ◉

ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον

³³ Car le pain qui vient de Dieu, c’est celui qui descend du cielⁿ et qui donne la vie au monde^o. ◉

ο γαρ αρτος του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδους τω κοσμω

³⁴ Seigneur, dirent-ils alors, donne-nous toujours de ce pain-là^p. ◉

ειπον ουν προς αυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον

³⁵ Et Jésus répondit : Moi, je suis^q le pain qui donne la vie^r. Celui qui vient à moi n’aura plus jamais faim^s, celui qui croit^t en moi n’aura plus jamais soif^u. ◉

ειπεν ουν αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε

³⁶ Mais je vous l’ai déjà dit : vous avez vu, et vous ne croyez pas. ◉

αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε και ου πιστευετε

³⁷ Tous ceux que le Père me donne^a viendront à moi^b, et je ne repousserai pas celui qui vient à moi. ◉

παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει και τον ερχομενον προς εμε ου μη εκβαλω εξω

³⁸ Car si je suis descendu du ciel^c, ce n’est pas pour faire ce qui me plaît, mais pour accomplir la volonté^d de celui qui m’a envoyé^e. ◉

οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιησω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με

³⁹ Or, celui qui m’a envoyé veut que je ne perde aucun de ceux qu’il m’a donnés^f, mais que je les ressuscite au dernier jour^g. ◉

τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα

⁴⁰ Oui, telle est la volonté de mon Père : que tous ceux qui tournent leurs regards vers le Fils^h et qui croient en lui, possèdent la vie éternelleⁱ, et moi, je les ressusciterai au dernier jour^j. ◉

τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατη ημερα

⁴¹ Alors les gens se mirent à murmurer contre lui, parce qu’il avait dit : « C’est moi qui suis le pain descendu du ciel. » ◉

εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου

⁴² Ils disaient : Voyons, n’est-ce pas Jésus, le fils de Joseph^k ? Nous connaissons bien son père et sa mère^l ! Comment peut-il prétendre qu’il est descendu du ciel^m ? ◉

και ελεγον ουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ου ημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πως νυν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα

⁴³ Jésus leur dit : Cessez donc de murmurer ainsi entre vous ! ◉

απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων

⁴⁴ Personne ne peut venir à moi si le Père qui m’a envoyé ne l’attireⁿ, et moi, je le ressusciterai au dernier jour. ◉

ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πατηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα

⁴⁵ Dans les écrits des prophètes, vous pouvez lire cette parole : Dieu les instruira tous^o. Tout homme qui écoute la voix du Père et qui est instruit par lui vient à moi^p. ◉

εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταις και εσονται παντες διδακτοι θεου πας ο ακουσας παρα του πατρος και μαθων ερχεται προς εμε

⁴⁶ Personne n’a jamais vu le Père, sauf celui qui est venu d’auprès de Dieu^q. Lui, il a vu le Père^r. ◉

ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τις ει μη ο ων παρα του θεου ουτος εωρακεν τον θεου

⁴⁷ Vraiment, je vous l’assure : celui qui croit a la vie éternelle^s, ◉

αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον

⁴⁸ car je suis le pain qui donne la vie^t. ◉

εγω ειμι ο αρτος της ζωης

⁴⁹ Vos ancêtres ont bien mangé la manne dans le désert et cela ne les a pas empêchés de mourir^a. ◉

οι πατερες υμων εφαγον εν τη ερημω το μαννα και απεθανον

⁵⁰ Mais c’est ici le pain qui descend du ciel^b : celui qui en mange ne mourra pas^c. ◉

ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη

⁵¹ Moi, je suis le pain vivant^d descendu du ciel^e : si quelqu’un mange de ce pain-là, il vivra éternellement^f. Le pain que je donnerai pour que le monde^g vive, c’est mon propre corps^h. ◉

εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ του εμου αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω υπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ μου εστιν

⁵² A ces mots, les Juifsⁱ se mirent à discuter vivement entre eux^j, disant : Comment cet homme pourrait-il nous donner son corps à manger^k ? ◉

εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ημιν ουτος δουναι την σαρκα φαγειν

⁵³ Alors Jésus leur dit : Oui, vraiment, je vous l’assure : si vous ne mangez pas la chair^l du Fils de l’homme^m et si vous ne buvez pas son sangⁿ, vous n’aurez pas la vie en vous^o. ◉

ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις

⁵⁴ Celui qui se nourrit de ma chair et qui boit mon sang a la vie éternelle ^p, et moi je le ressusciterai au dernier jour^q. ◉

ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα

⁵⁵ Car ma chair est vraiment une nourriture et mon sang est vraiment un breuvage^r. ◉

η γαρ σαρξ μου αληθης εστιν βρωσις και το αιμα μου αληθης εστιν ποσις

⁵⁶ Celui qui mange ma chair et boit mon sang demeure en moi, et moi je demeure en lui^s. ◉

ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω

⁵⁷ Le Père qui m’a envoyé^t a la vie en lui-même, et c’est lui^u qui me fait vivre ; ainsi, celui qui se nourrit de moi vivra lui aussi par moi^v. ◉

καθως απεστειλεν με ο ζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινος ζησει δι εμε

⁵⁸ C’est ici le pain descendu du ciel. Il n’est pas comme celui que vos ancêtres ont mangé ; eux, ils sont morts ; mais celui qui mange ce pain-ci vivra pour toujours^w. ◉

ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα

⁵⁹ Voilà ce que déclara Jésus lorsqu’il enseigna dans la synagogue de Capernaüm^x. ◉

ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ

⁶⁰ Après l’avoir entendu, plusieurs de ses disciples^a dirent : Ce langage est bien difficile à accepter ! Qui peut continuer à l’écouter^b ? ◉

πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπον σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν

⁶¹ Jésus savait fort bien quels murmures ses paroles avaient soulevés parmi eux. C’est pourquoi il leur dit : Cela vous choque-t-il^c ? ◉

ειδως δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει

⁶² Et si vous voyez le Fils de l’homme^d remonter là où il était auparavant^e ? ◉

εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπου ην το προτερον

⁶³ C’est l’Esprit qui donne la vie ; la chair à elle seule ne sert à rien^f. Les paroles que je vous ai dites sont Esprit et vie^g. ◉

το πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστιν

⁶⁴ Hélas, il y en a parmi vous qui ne croient pas^h. En effet, dès le début Jésus savait quels étaient ceux qui ne croyaient pas, et qui était celui qui allait le trahirⁱ. ◉

αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον

⁶⁵ Aussi ajouta-t-il : C’est bien pour cela que je vous ai dit : Personne ne peut venir à moi si cela ne lui est accordé par le Père^j. ◉

και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς εμε εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατρος

⁶⁶ A partir de ce moment-là, beaucoup de ses disciples^k l’abandonnèrent et cessèrent de l’accompagner^l. ◉

εκ τουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν

⁶⁷ Alors Jésus, se tournant vers les Douze^a, leur demanda : Et vous, ne voulez-vous pas aussi partir ? ◉

ειπεν ουν ο ιησους τοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν

⁶⁸ Mais Simon Pierre lui répondit^b : Seigneur, vers qui irions-nous ? Tu as les paroles de la vie éternelle^c. ◉

απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις

⁶⁹ Nous, nous avons mis toute notre confiance en toi et nous savons^d que tu es le Saint, envoyé de Dieu^e. ◉

και ημεις πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιος του θεου

⁷⁰ N’est-ce pas moi qui vous ai choisis^f tous les douze ? reprit Jésus. Et pourtant, l’un de vous est un diable^g. ◉

απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν

⁷¹ Par ces mots, il désignait Judas, fils de Simon Iscariot^h, l’un des Douze, qui allait le trahirⁱ. ◉

ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν αυτον παραδιδοναι εις εκ των δωδεκα