Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Deuxième parole : la chute de Babylone

18¹ Après cela, je vis un autre ange^d descendre du ciel^e. Il détenait un grand pouvoir, et toute la terre fut illuminée du rayonnement de sa gloire^f. ◉

μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου

² Il cria d’une voix forte : Elle est tombée, elle est tombée, la grande Babylone ^g. Et elle est devenue un antre de démons, repaire de tous les esprits impurs^h, repaire de tous les oiseaux impurs, et détestablesⁱ. ◉

και εκραξεν εν ισχυρα φωνη λεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη και εγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ακαθαρτου και φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου και μεμισημενου

³ Car tous les peuples ont bu le vin de sa prostitution furieuse ^j. Les rois de la terre, avec elle, se sont livrés à la débauche^k, et les commerçants de la terre ont fait fortune^l grâce à son luxe démesuré^m. ◉

οτι εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης πεπωκαν παντα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν

Troisième parole : le châtiment de Babylone

⁴ Puis j’entendis encore une autre voix venant du ciel qui disait : Sortez du milieu d’elle, membres de mon peuple ⁿ, afin de ne pas participer à ses péchés et de ne pas être frappés avec elle des fléaux qui vont l’atteindre^a. ◉

και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθατε ο λαος μου εξ αυτης ινα μη συνκοινωνησητε ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε

⁵ Car ses péchés se sont amoncelés jusqu’au ciel^b, et Dieu s’est souvenu^c de toutes ses actions injustes. ◉

οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρι του ουρανου και εμνημονευσεν ο θεος τα αδικηματα αυτης

⁶ Traitez-la comme elle a traité les autres, payez-la^d au double de ses méfaits^e. Et, dans la coupe où elle donnait à boire aux autres, versez-lui une mixture deux fois plus forte^f. ◉

αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν και διπλωσατε τα διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτη διπλουν

⁷ Autant elle a vécu dans la splendeur et le luxe, autant donnez-lui de tourments et de malheurs^g. « Je trône ici en reine, se disait-elle, je ne suis pas veuve, non jamais je ne connaîtrai le deuil^h ! » ◉

οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτη βασανισμον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω

⁸ Voilà pourquoi, en un seul jourⁱ, elle verra tous les fléaux fondre sur elle : épidémie, deuil et famine. Elle-même sera consumée par le feu^j, car le Dieu qui a prononcé la sentence^k sur elle est un puissant Seigneur. ◉

δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος ο θεος ο κρινας αυτην

Quatrième, cinquième et sixième paroles : lamentations sur la ruine de Babylone

⁹ Alors les rois de la terre qui ont partagé sa vie de débauche^l et de luxe^m pleureront et se lamenteront sur elleⁿ, en voyant monter la fumée de la ville embrasée^o. ◉

και κλαυσουσιν και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτης

¹⁰ Ils se tiendront à bonne distance^p, de peur d’être atteints par ses tourments : « Malheur ! Malheur ! gémiront-ils, la grande ville^q, ô Babylone, ville puissante ! Une heure^r a suffi pour l’exécution de ton jugement ! » ◉

απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου

¹¹ Les marchands^s de la terre, eux aussi, pleurent et mènent deuil^t sur elle, car il n’y a plus personne pour acheter leurs marchandises^u : ◉

και οι εμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετι

¹² leurs cargaisons d’or, d’argent, de pierres précieuses et de perles, leurs étoffes de fin lin, de pourpre, de soie et d’écarlate, leurs bois aromatiques et leurs bibelots d’ivoire, tous les objets en bois précieux, en bronze, en fer et en marbre^a, ◉

γομον χρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου και μαργαριτων και βυσσινου και πορφυρας και σιρικου και κοκκινου και παν ξυλον θυινον και παν σκευος ελεφαντινον και παν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου και χαλκου και σιδηρου και μαρμαρου

¹³ la cannelle et autres épices, les parfums, la myrrhe et l’encens, le vin et l’huile, la farine et le froment, les ovins et bovins, les chevaux et les chariots, les corps et les âmes d’hommes^b. ◉

και κινναμωμον και αμωμον και θυμιαματα και μυρον και λιβανον και οινον και ελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνη και προβατα και ιππων και ρεδων και σωματων και ψυχας ανθρωπων

¹⁴ Les objets de tes passions ont fui bien loin de toi. Raffinements et splendeurs sont perdus pour toi ! Plus jamais on ne les retrouvera ! ◉

και η οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απωλοντο απο σου και ουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν

¹⁵ Les marchands qui s’étaient enrichis par leur commerce avec elle^c se tiendront à bonne distance^d, de peur d’être atteints par ses tourments. Ils pleureront et mèneront deuil^e. ◉

οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντες

¹⁶ Ils diront : Quel malheur ! Quel malheur ! La grande ville^f qui se drapait de fin lin, de pourpre et d’écarlate, parée de bijoux d’or, de pierres précieuses et de perles^g ! ◉

λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη εν χρυσω και λιθω τιμιω και μαργαριτη οτι μια ωρα ηρημωθη ο τοσουτος πλουτος

¹⁷ En une heure^h, tant de richesses ont été réduites à néant ! Tous les capitaines des bateaux et leur personnel, les marins et tous ceux qui vivent du trafic sur merⁱ, se tenaient aussi à bonne distance ◉

και πας κυβερνητης και πας ο επι τοπον πλεων και ναυται και οσοι την θαλασσαν εργαζονται απο μακροθεν εστησαν

¹⁸ et se répandaient en cris à la vue de la fumée^j qui montait de la ville embrasée, disant : Quelle ville pouvait rivaliser avec la grande cité^k ? ◉

και εκραζον βλεποντες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τη μεγαλη

¹⁹ Ils se jetaient de la poussière sur la tête^l, ils criaient, pleuraient et se lamentaient^m : Malheur ! Malheur ! La grande ville, dont la prospérité avait enrichi tous les armateurs des mers ! En une heure, elle a été réduite à néant ! ◉

και εβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντες και πενθουντες λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη

²⁰ Réjouis-toi de sa ruine, cielⁿ ! Et vous, membres du peuple saint, apôtres et prophètes, réjouissez-vous ! Car en la jugeant, Dieu vous a fait justice^o. ◉

ευφραινου επ αυτη ουρανε και οι αγιοι και οι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξ αυτης

Septième parole : plus de trace de la grande cité mondaine

²¹ Alors un ange puissant^p prit une pierre semblable à une grosse meule et la jeta dans la mer^q en disant : Ainsi, avec la même violence, sera précipitée Babylone, la grande ville^a, et on ne la retrouvera plus ! ◉

και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλον μεγαν και εβαλεν εις την θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι

²² Ah ! Babylone ! On n’entendra plus chez toi la musique des harpistes et des chanteurs ! Ni flûte, ni trompette ne résonnera plus dans tes murs^b ! On n’y verra plus d’artisan d’aucun métier ! Le bruit de la meule s’y taira pour toujours^c. ◉

και φωνη κιθαρωδων και μουσικων και αυλητων και σαλπιστων ου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτης πασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετι και φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι ετι

²³ La lumière de la lampe n’y brillera plus. Le jeune époux et sa femme ne s’y feront plus entendre^d. Tout cela arrivera parce que tes marchands étaient les puissants de la terre^e, parce qu’avec tes sortilèges^f, tu as trompé tous les peuples, ◉

και φως λυχνου ου μη φανη εν σοι ετι και φωνη νυμφιου και νυμφης ου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροι σου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εν τη φαρμακια σου επλανηθησαν παντα τα εθνη

²⁴ et que chez toi on a vu couler le sang des prophètes et des membres du peuple saint^g, ainsi que de tous ceux qu’on a égorgés^h sur la terre. ◉

και εν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης