Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

5¹ Mais un certain Ananias, avec sa femme Saphira, vendit aussi une propriété, et, ◉

ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφειρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα

² en accord avec elle, mit de côté une partie de l’argent de la vente^m, apporta le reste aux apôtres et le leur remitⁿ. ◉

και ενοσφισατο απο της τιμης συνειδυιης και της γυναικος και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν

³ Pierre lui dit : Ananias, comment as-tu pu laisser Satan^a envahir à tel point ton cœur^b ? Tu as menti^c au Saint-Esprit^d en cachant le prix réel de ton champ pour en détourner une partie à ton profit^e ! ◉

ειπεν δε ο πετρος ανανια διατι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι απο της τιμης του χωριου

⁴ N’étais-tu pas libre de garder ta propriété ? Ou même, après l’avoir vendue, ne pouvais-tu pas faire de ton argent ce que tu voulais^f ? Comment as-tu pu décider en toi-même de commettre une telle action ? Ce n’est pas à des hommes que tu as menti, mais à Dieu^g. ◉

ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω

⁵ A ces mots, Ananias tomba raide mort^h. Tous ceux qui l’apprirent furent remplis d’une grande crainteⁱ. ◉

ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας

⁶ Des jeunes gens vinrent envelopper le corps^j, puis l’emportèrent pour l’enterrer. ◉

ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν

⁷ Environ trois heures plus tard, la femme d’Ananias entra sans savoir ce qui s’était passé. ◉

εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν

⁸ Pierre lui demanda : Dis-moi, est-ce bien à ce prix-là que vous avez vendu votre champ ? Oui, répondit-elle, c’est bien à ce prix^k. ◉

απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου

⁹ Alors Pierre lui dit : Comment avez-vous pu vous concerter pour provoquer ainsi l’Esprit du Seigneur^l ? Ecoute : ceux qui viennent d’enterrer ton mari sont devant la porte et ils vont t’emporter, toi aussi. ◉

ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε

¹⁰ Au même instant, elle tomba inanimée aux pieds de Pierre. Les jeunes gens qui rentraient la trouvèrent morte ; ils l’emportèrent et l’enterrèrent aux côtés de son mari^a. ◉

επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης

¹¹ Cet événement inspira une grande crainte^b à toute l’Eglise, ainsi qu’à tous ceux qui en entendirent parler. ◉

και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα

Les apôtres, témoins devant le Grand-Conseil

¹² Les apôtres accomplissaient beaucoup de signes miraculeux et de prodiges^c parmi le peuple. Tous les croyants avaient l’habitude de se rassembler^d dans la cour du Temple, sous le portique de Salomon^e. ◉

δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τη στοα σολομωντος

¹³ Personne d’autre n’osait se joindre à eux^f, mais le peuple tout entier les tenait en haute estime^g. ◉

των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος

¹⁴ Un nombre^h toujours croissant d’hommes et de femmes croyaient au Seigneur et se joignaient à eux. ◉

μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων

¹⁵ On allait jusqu’à porter les malades dans les rues, où on les déposait sur des lits ou des civières, pour qu’au passage de Pierre son ombre au moins couvre l’un d’euxⁱ. ◉

ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων

¹⁶ Des villes voisines même, les gens accouraient en foule à Jérusalem pour amener des malades et des personnes tourmentées par de mauvais esprits. Et tous étaient guéris^j. ◉

συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες

¹⁷ Alors, poussés par la jalousie^k, le grand-prêtre et tout son entourage, c’est-à-dire ceux qui appartenaient au parti des sadducéens^l, décidèrent d’intervenir. ◉

αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου

¹⁸ Ils firent arrêter les apôtres et les firent incarcérer dans la prison^m publique. ◉

και επεβαλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια

¹⁹ Mais, pendant la nuit, un angeⁿ du Seigneur vint ouvrir les portes de la prison^o et, après avoir fait sortir^p les apôtres, il leur dit : ◉

αγγελος δε κυριου δια νυκτος ανοιξας τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν

²⁰ Allez au Temple et là, proclamez au peuple tout le message de la vie nouvelle^q. ◉

πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης

²¹ Les apôtres obéirent : dès l’aube, ils se rendirent dans la cour du Temple et se mirent à enseigner^a. De son côté, le grand-prêtre arriva avec son entourage^b, et ils convoquèrent le Grand-Conseil^c et toute l’assemblée des responsables du peuple d’Israël. Ils ordonnèrent d’aller chercher les apôtres à la prison et de les amener. ◉

ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους

²² Les gardes s’y rendirent, mais ils ne les trouvèrent pas^d dans le cachot. A leur retour, ils firent leur rapport : ◉

οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν

²³ Nous avons trouvé la prison soigneusement fermée, les sentinelles étaient à leur poste devant les portes, mais quand nous avons ouvert le cachot, nous n’y avons trouvé personne^e. ◉

λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν

²⁴ Cette nouvelle plongea le chef de la police^f du Temple et les chefs des prêtres dans une grande perplexité : ils se demandaient ce qui avait bien pu se passer. ◉

ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο

²⁵ Là-dessus, quelqu’un vint leur annoncer : Les hommes que vous avez fait mettre en prison se tiennent dans la cour du Temple et ils enseignent le peuple. ◉

παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον

²⁶ Aussitôt, le chef de la police du Temple s’y rendit avec un détachement de gardes et ils ramenèrent les apôtres, mais avec ménagements, car ils avaient peur de se faire lapider par le peuple^g. ◉

τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθασθωσιν

²⁷ Après les avoir ramenés, ils les introduisirent dans la salle du Grand-Conseil^h. Le grand-prêtre leur dit : ◉

αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς

²⁸ Nous vous avions formellement interdit d’enseigner au nomⁱ de cet homme. Et voilà que vous avez rempli Jérusalem de votre enseignement, et vous voulez nous rendre responsables de la mort^j de cet homme. ◉

λεγων παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου

²⁹ Mais Pierre et les apôtres répondirent : Il faut obéir à Dieu plutôt qu’aux hommes^k. ◉

αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις

³⁰ Le Dieu de nos ancêtres^l a ressuscité^m ce Jésus que vous avez mis à mort en le clouant sur le boisⁿ. ◉

ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου

³¹ Et c’est lui que Dieu a élevé pour siéger à sa droite^o, comme Chef suprême^p et Sauveur^q, pour accorder à Israël la grâce de changer^a et de recevoir le pardon de ses péchés^b. ◉

τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου του δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων

³² Et nous, nous sommes les témoins de ces événements^c, avec le Saint-Esprit^d que Dieu a donné à ceux qui lui obéissent^e. ◉

και ημεις εσμεν μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω

³³ Ces paroles ne firent qu’exaspérer^f les membres du Grand-Conseil et ils voulaient faire mourir^g les apôtres. ◉

οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλευοντο ανελειν αυτους

³⁴ Mais l’un d’entre eux, un pharisien nommé Gamaliel^h, se leva pour donner son avis. C’était un éminent enseignant de la Loiⁱ, estimé de tout le peuple. Il demanda que l’on fasse sortir un instant les apôtres, ◉

αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τους ανθρωπους ποιησαι

³⁵ puis il dit : Israélites, faites bien attention à ce que vous allez faire avec ces hommes. ◉

ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλειται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν

³⁶ Rappelez-vous : il y a quelque temps, on a vu paraître un certain Theudas qui se donnait pour un personnage important^j. Il a entraîné quelque quatre cents hommes à sa suite. Or, il a été tué, et tous ceux qui s’étaient ralliés à lui furent dispersés et l’on n’en entendit plus parler^k. ◉

προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν

³⁷ Après lui, à l’époque du recensement^l, Judas de Galilée a fait son apparition. Lui aussi a attiré à lui bien des gens. Il a péri à son tour et tous ses partisans furent mis en déroute^m. ◉

μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν

³⁸ A présent donc, voici mon avis : Ne vous occupez plus de ces hommes et laissez-les partir. De deux choses l’une : ou bien leur projet et leur œuvre viennent des hommes et, dans ce cas, leur mouvement disparaîtra^a. ◉

και τα νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται

³⁹ Ou bien, il vient de Dieu^b, et alors, vous ne pourrez pas le détruire^c. Ne prenez pas le risque de lutter contre Dieu^d. Le Conseil se rangea à son avis : ◉

ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε

⁴⁰ ils rappelèrent les apôtres, les firent battre^e, et leur défendirent de parler au nom de Jésus^f. Après quoi, ils les relâchèrent. ◉

επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν

⁴¹ Les apôtres quittèrent la salle du Conseil tout joyeux^g de ce que Dieu les ait jugés dignes de souffrir l’humiliation^h pour Jésusⁱ. ◉

οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι κατηξιωθησαν υπερ του ονοματος ατιμασθηναι

⁴² Et chaque jour, dans la cour du Temple^j ou dans les maisons^k particulières, ils continuaient à enseigner et à annoncer le Messie Jésus^l. ◉

πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τον χριστον ιησουν