Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

L’envoi des Douze

(Mt 10.1-9, 11-14 ; Mc 6.7-13)

9¹ Jésus réunit les Douze^a et leur donna le pouvoir et l’autorité de chasser tous les démons^b et de guérir les maladies^c. ◉

συνκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν

² Ensuite il les envoya proclamer le royaume de Dieu^d et opérer des guérisons^e. ◉

και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι

³ Il leur donna les instructions suivantes : Ne prenez rien pour le voyage : ni bâton, ni sac, ni provisions, ni argent. N’emportez pas de tunique^f de rechange. ◉

και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνας εχειν

⁴ Si vous entrez dans une maison, restez-y jusqu’à ce que vous quittiez^g la localité. ◉

και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε

⁵ Si personne ne veut vous recevoir, quittez la ville en secouant la poussière de vos pieds : cela constituera un témoignage contre eux^h. ◉

και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης και τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτινασσετε εις μαρτυριον επ αυτους

⁶ Ainsi les disciples partirent. Ils allaient de village en village. Partout, ils annonçaient la Bonne Nouvelle de l’Evangile et guérissaientⁱ les malades. ◉

εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου

Hérode est intrigué

(Mt 14.1-2 ; Mc 6.14-16)

⁷ Hérode^j, le gouverneur de la province, apprit tout ce qui se passait. Il était embarrassé. En effet, certains disaient : C’est Jean-Baptiste^k qui est ressuscité^l ! ◉

ηκουσεν δε ηρωδης ο τετρααρχης τα γινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης ηγερθη εκ νεκρων

⁸ D’autres disaient : C’est Elie^m qui a reparu. D’autres encore : C’est un des prophètes d’autrefois qui est revenu à la vieⁿ. ◉

υπο τινων δε οτι ηλειας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη

⁹ Mais Hérode se disait : Jean^o ? Je l’ai moi-même fait décapiter. Mais alors, qui est cet homme dont j’entends dire de si grandes choses ? Et il cherchait à le rencontrer^p. ◉

ειπεν δε ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον

Avec cinq pains et deux poissons

(Mt 14.13-21 ; Mc 6.33-44 ; Jn 6.1-15)

¹⁰ Les apôtres^q revinrent et racontèrent à Jésus tout ce qu’ils avaient fait^r. Il les prit alors avec lui et se retira à l’écart, du côté de la ville de Bethsaïda^s. ◉

και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα

¹¹ Mais les foules s’en aperçurent et le suivirent. Jésus leur fit bon accueil^t, il leur parla du royaume de Dieu^a et guérit ceux qui en avaient besoin^b. ◉

οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και αποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο

¹² Le jour commençait à baisser. Alors les Douze s’approchèrent de lui et lui dirent : Renvoie ces gens pour qu’ils aillent dans les villages et les hameaux des environs, où ils trouveront de quoi se loger et se ravitailler, car nous sommes ici dans un endroit désert. ◉

η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν

¹³ Mais Jésus leur dit : Donnez-leur vous-mêmes à manger ! Mais, répondirent-ils, nous n’avons pas plus de cinq pains et deux poissons. Ou alors faut-il que nous allions acheter de la nourriture pour tout ce monde^c ? ◉

ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις φαγειν υμεις οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα

¹⁴ Car il y avait bien là cinq mille hommes. Jésus dit à ses disciples : Faites-les asseoir par groupes d’une cinquantaine de personnes. ◉

ησαν δε ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας ανα πεντηκοντα

¹⁵ C’est ce qu’ils firent, et ils installèrent ainsi tout le monde. ◉

και εποιησαν ουτως και κατεκλιναν απαντας

¹⁶ Alors Jésus prit les cinq pains et les deux poissons, il leva les yeux vers le ciel^d et prononça la prière de bénédiction^e ; puis il les partagea^f et donna les morceaux à ses disciples pour qu’ils les distribuent à la foule. ◉

λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω

¹⁷ Tout le monde mangea à satiété. On ramassa les morceaux qui restaient^g ; cela faisait douze paniers. ◉

και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα

Qui est vraiment Jésus ?

(Mt 16.13-21 ; Mc 8.27-31)

¹⁸ Un jour, Jésus priait à l’écart^h, et ses disciples étaient avec lui. Alors il les interrogea : Que disent les foules à mon sujet ? Qui suis-je d’après elles ? ◉

και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον κατα μονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με οι οχλοι λεγουσιν ειναι

¹⁹ Ils lui répondirent : Pour les uns, tu es Jean-Baptisteⁱ ; pour d’autres, Elie ; pour d’autres encore, l’un des prophètes d’autrefois qui serait ressuscité^j. ◉

οι δε αποκριθεντες ειπαν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλειαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη

²⁰ Et vous, leur demanda-t-il, qui dites-vous que je suis ? Pierre prit la parole et dit : Le Messie, envoyé par Dieu^k. ◉

ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου

²¹ Jésus leur ordonna formellement de ne le dire à personne^a. ◉

ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο

²² Et il ajouta : Il faut^b que le Fils de l’homme^c souffre beaucoup^d et soit rejeté par les responsables du peuple, les chefs des prêtres et les spécialistes de la Loi^e ; il doit être mis à mort^f et ressusciter^g le troisième jour^h. ◉

ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι

Comment suivre Jésus

(Mt 16.24-28 ; Mc 8.34 à 9.1)

²³ Puis, s’adressant à tous, il dit : Si quelqu’un veut me suivre, qu’il renonce à lui-mêmeⁱ, qu’il se charge chaque jour de sa croix, et qu’il me suive^j. ◉

ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι

²⁴ En effet, celui qui est préoccupé de sauver sa vie, la perdra ; mais celui qui perdra sa vie à cause de moi la sauvera^k. ◉

ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην

²⁵ Si un homme parvient à posséder le monde entier, à quoi cela lui sert-il s’il se perd ou se détruit lui-même^l ? ◉

τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις

²⁶ Si quelqu’un a honte de moi et de mes paroles, le Fils de l’homme, à son tour, aura honte de lui^m quand il viendra dans sa gloire, dans celle du Père et des saints angesⁿ. ◉

ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων

²⁷ Je vous l’assure, quelques-uns de ceux qui sont ici présents ne mourront pas avant d’avoir vu le règne de Dieu^o. ◉

λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτου εστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου

La révélation du royaume

(Mt 17.1-8 ; Mc 9.2-8)

²⁸ Environ huit jours après cet entretien, Jésus prit avec lui Pierre, Jean et Jacques^p et monta sur une montagne pour aller prier^q. ◉

εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι

²⁹ Pendant qu’il priait, son visage changea d’aspect et ses vêtements devinrent d’une blancheur^a éblouissante. ◉

και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων

³⁰ Deux hommes s’entretenaient avec lui : Moïse et Elie^b ◉

και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωυσης και ηλειας

³¹ qui resplendissaient de gloire^c. Ils parlaient de la manière dont Jésus allait achever^d sa mission en mourant à Jérusalem^e. ◉

οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ

³² Pierre et ses compagnons étaient profondément endormis^f, mais quand ils s’éveillèrent, ils virent la gloire de Jésus^g et les deux hommes qui étaient avec lui. ◉

ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδαν την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω

³³ Au moment où ces hommes se séparaient de Jésus, Pierre lui dit : Maître^h, il est bon que nous soyons iciⁱ. Nous allons dresser trois tentes, une pour toi, une pour Moïse et une pour Elie. En fait, il ne savait pas ce qu’il disait. ◉

και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και μιαν μωυσει και μιαν ηλεια μη ειδως ο λεγει

³⁴ Pendant qu’il parlait encore, une nuée se forma et les enveloppa^j, et les disciples furent saisis de crainte lorsqu’ils entrèrent dans la nuée. ◉

ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτους εις την νεφελην

³⁵ Une voix sortit de la nuée, qui disait : Celui-ci est mon Fils, celui que j’ai choisi^k. Ecoutez-le^l ! ◉

και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο εκλελεγμενος αυτου ακουετε

³⁶ Quand cette voix eut retenti, ils ne trouvèrent plus que Jésus. Quant à eux, à cette époque, ils gardèrent le silence sur cet événement et ne racontèrent à personne ce qu’ils avaient vu^m. ◉

και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησους μονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακαν

La guérison d’un enfant habité par un démon

(Mt 17.14-18 ; Mc 9.14-27)

³⁷ Le lendemain, comme ils descendaient de la montagne, une grande foule vint à la rencontre de Jésus. ◉

εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς

³⁸ Du milieu de cette foule, un homme s’écria : Maître, je t’en supplie : regarde mon fils ! C’est mon enfant unique^a. ◉

και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενης μοι εστιν

³⁹ Un esprit s’empare de lui, le fait crier tout à coup, l’agite convulsivement et le fait baver ; et il ne le quitte que difficilement, en le laissant tout meurtri. ◉

και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον

⁴⁰ J’ai prié tes disciples de le chasser, mais ils n’y ont pas réussi^b. ◉

και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν

⁴¹ Jésus s’exclama alors : Gens incrédules^c et infidèles^d à Dieu ! Jusqu’à quand devrai-je encore rester avec vous et vous supporter^e ? Puis, s’adressant à l’homme : Amène ton fils ici ! ◉

αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον υιον σου

⁴² Pendant que l’enfant s’approchait, le démon le jeta par terre et l’agita de convulsions. Jésus commanda avec sévérité à l’esprit mauvais de sortir, il guérit le jeune garçon et le rendit à son père. ◉

ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου

⁴³ Tous furent bouleversés devant la grandeur de Dieu^f. ◉

εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιει ειπεν προς τους μαθητας αυτου

L’annonce de la mort de Jésus

(Mt 17.22-23 ; Mc 9.30-32)

⁴⁴ Retenez bien ce que je vais vous dire maintenant : le Fils de l’homme va être livré aux mains des hommes^g. ◉

θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων

⁴⁵ Mais les disciples ne comprenaient pas cette parole. Son sens^h leur était caché pour qu’ils ne la saisissent pasⁱ. Et ils avaient peur de demander des explications à Jésus. ◉

οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου

L’accueil des « petits »

(Mt 18.1-5 ; Mc 9.33-37)

⁴⁶ Il s’éleva entre eux une discussion : il s’agissait de savoir lequel était le plus grand^a parmi eux. ◉

εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων

⁴⁷ Jésus, qui connaissait les pensées^b qu’ils avaient dans leur cœur^c, prit un petit enfant par la main, le plaça à côté de lui ◉

ο δε ιησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω

⁴⁸ et leur dit : Celui qui accueille cet enfant en mon nom m’accueille^d moi-même, et celui qui m’accueille, accueille aussi celui qui m’a envoyé^e. Car celui qui est le plus petit parmi vous, c’est celui-là qui est grand^f. ◉

και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος αν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστιν μεγας

(Mc 9.38-40)

⁴⁹ Jean prit la parole et dit : Maître^g, nous avons vu quelqu’un qui chassait les démons en ton nom, et nous lui avons dit de ne plus le faire, parce qu’il ne te suit pas avec nous. ◉

αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα επι τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων

⁵⁰ Ne l’en empêchez pas, lui répondit Jésus, car celui qui n’est pas contre vous est pour vous^h. ◉

ειπεν δε προς αυτον ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν

JÉSUS SE DIRIGE VERS JÉRUSALEM

L’opposition en Samarie

⁵¹ Lorsque le temps approchaⁱ où Jésus devait être enlevé de ce monde^j, il décida de manière résolue de se rendre à Jérusalem^k. ◉

εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον αυτου εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ

⁵² Il envoya devant lui des messagers. En cours de route, ils entrèrent dans un village de la Samarie^a pour lui préparer un logement. ◉

και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις πολιν σαμαριτων ωστε ετοιμασαι αυτω

⁵³ Mais les Samaritains lui refusèrent^b l’hospitalité, parce qu’il se rendait à Jérusalem^c. ◉

και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ

⁵⁴ En voyant cela, ses disciples Jacques et Jean^d s’écrièrent : Seigneur, veux-tu que nous commandions à la foudre de tomber du ciel sur ces gens-là, pour les réduire en cendres^e ? ◉

ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους

⁵⁵ Mais Jésus, se tournant vers eux, les reprit sévèrement : [Vous ne savez pas quel esprit vous inspire^f de telles pensées ! ◉

στραφεις δε επετιμησεν αυτοις

⁵⁶ Le Fils de l’homme n’est pas venu pour faire mourir les hommes, mais pour les sauver^g.] Ils se rendirent alors à un autre village. ◉

και επορευθησαν εις ετεραν κωμην

L’engagement total du disciple

(Mt 8.19-22)

⁵⁷ Pendant qu’ils étaient en chemin^h, un homme vint dire à Jésus : Je te suivrai partout où tu irasⁱ. ◉

και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου αν απερχη

⁵⁸ Jésus lui répondit : Les renards ont des tanières et les oiseaux du ciel ont des nids ; mais le Fils de l’homme^j n’a pas d’endroit où reposer sa tête^k. ◉

και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη

⁵⁹ Jésus dit à un autre : Suis-moi^l ! Mais cet homme lui dit : Seigneur, permets que j’aille d’abord enterrer mon père^m. ◉

ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν επιτρεψον μοι πρωτον απελθοντι θαψαι τον πατερα μου

⁶⁰ Jésus lui répondit : Laisse à ceux qui sont mortsⁿ le soin d’enterrer leurs morts^o. Quant à toi, va proclamer le royaume de Dieu^p ! ◉

ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου

⁶¹ Un autre encore lui dit : Je te suivrai, Seigneur, mais permets-moi d’abord de faire mes adieux^q à ma famille. ◉

ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου

⁶² Jésus lui répondit : Celui qui regarde derrière lui au moment où il se met à labourer avec sa charrue n’est pas prêt pour le royaume de Dieu^r. ◉

ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου