Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Les premiers disciples

(Mt 4.18-22 ; Mc 1.16-20)

5¹ Un jour, alors que Jésus se tenait sur les bords du lac de Génésareth^b et que la foule se pressait autour de lui pour écouter la Parole de Dieu^c, ◉

εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ

² il vit deux bateaux au bord du lac. Les pêcheurs en étaient descendus et nettoyaient leurs filets. ◉

και ιδεν δυο πλοιαρια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλεεις απ αυτων αποβαντες επλυναν τα δικτυα

³ L’un de ces bateaux^d appartenait à Simon. Jésus y monta et lui demanda de s’éloigner un peu du rivage^e, puis il s’assit dans le bateau et se mit à enseigner la foule. ◉

εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εν τω πλοιω εδιδασκεν τους οχλους

⁴ Quand il eut fini de parler, il dit à Simon : Avance vers le large, en eau profonde, puis vous jetterez vos filets pour pêcher^f. ◉

ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν

⁵ Maître^g, lui répondit Simon, nous avons travaillé toute la nuit et nous n’avons rien pris^h. Mais, puisque tu me le demandes, je jetterai les filetsⁱ. ◉

και αποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα

⁶ Ils les jetèrent et prirent tant de poissons que leurs filets menaçaient de se déchirer^j. ◉

και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτων

⁷ Alors ils firent signe à leurs associés, dans l’autre bateau, de venir les aider. Ceux-ci arrivèrent^k, et l’on remplit les deux bateaux, au point qu’ils enfonçaient. ◉

και κατενευσαν τοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθαν και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα

⁸ En voyant cela, Simon Pierre se jeta aux pieds de Jésus et lui dit : Seigneur, éloigne-toi de moi^l, car je suis un homme pécheur^m. ◉

ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε

⁹ En effet, il était saisi d’effroiⁿ, ainsi que tous ses compagnons, devant la pêche extraordinaire qu’ils venaient de faire. ◉

θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ν συνελαβον

¹⁰ Il en était de même de Jacques et de Jean, fils de Zébédée, les associés de Simon. Alors Jésus dit à Simon : N’aie pas peur^a ! A partir de maintenant, ce sont des hommes que tu attraperas^b. ◉

ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων

¹¹ Dès qu’ils eurent ramené leurs bateaux au rivage, ils laissèrent tout et suivirent Jésus^c. ◉

και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες παντα ηκολουθησαν αυτω

Jésus guérit des malades et pardonne les péchés

(Mt 8.1-13 ; Mc 1.40-45)

¹² Un autre jour, alors qu’il se trouvait dans une ville, survint un homme couvert de lèpre^d. En voyant Jésus, il se prosterna devant lui, face contre terre, et lui adressa cette prière : Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur. ◉

και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι

¹³ Jésus tendit la main et le toucha^e en disant : Je le veux, sois pur. Aussitôt, la lèpre le quitta^f. ◉

και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου

¹⁴ Alors Jésus lui recommanda de ne le dire à personne^g. Mais, lui dit-il, va te faire examiner par le prêtre et, pour ta purification, offre ce que Moïse a prescrit^h. Cela leur servira de témoignage. ◉

και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις

¹⁵ La réputation de Jésus se répandaitⁱ de plus en plus^j. Aussi, de grandes foules affluaient pour l’entendre et pour se faire guérir de leurs maladies^k. ◉

διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων

¹⁶ Mais lui se retirait dans des lieux déserts pour prier^l. ◉

αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος

(Mt 9.1-8 ; Mc 2.1-12)

¹⁷ Un jour, il était en train d’enseigner. Des pharisiens et des enseignants^a de la Loi étaient assis^b dans l’auditoire. Ils étaient venus de tous les villages de Galilée et de Judée ainsi que de Jérusalem. La puissance du Seigneur se manifestait par les guérisons^c que Jésus opérait. ◉

και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον

¹⁸ Voilà que survinrent des hommes qui portaient un paralysé^d sur un brancard. Ils cherchaient à le faire entrer dans la maison pour le déposer devant Jésus ◉

και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου

¹⁹ mais ils ne trouvèrent pas moyen de parvenir jusqu’à lui, à cause de la foule. Alors ils montèrent sur le toit, ménagèrent une ouverture dans les tuiles et firent descendre le paralysé sur le brancard en plein milieu de l’assistance, juste devant Jésus^e. ◉

και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου

²⁰ Lorsqu’il vit la foi^f de ces gens, Jésus dit : Mon ami, tes péchés^g te sont pardonnés^h. ◉

και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου

²¹ Les spécialistes de la Loi et les pharisiens se mirent à raisonner et à dire : Qui est donc cet homme qui prononce des paroles blasphématoires ? Qui peut pardonner les péchés, si ce n’est Dieu seulⁱ ? ◉

και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται αμαρτιας αφειναι ει μη μονος ο θεος

²² Mais Jésus connaissait leurs raisonnements. Il leur dit : Pourquoi raisonnez-vous ainsi en vous-mêmes ? ◉

επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων

²³ Qu’est-ce qui est le plus facile ? Dire : « Tes péchés te sont pardonnés », ou dire : « Lève-toi et marche » ? ◉

τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειρε και περιπατει

²⁴ Eh bien, vous saurez que le Fils de l’homme^j a, sur la terre, le pouvoir de pardonner les péchés. Il déclara au paralysé : Je te l’ordonne : lève-toi, prends ton brancard, et rentre chez toi ! ◉

ινα δε ειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου

²⁵ Aussitôt, devant tout le monde, l’homme se leva, prit le brancard sur lequel il était couché et s’en alla chez lui^k en rendant gloire à Dieu^l. ◉

και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον

²⁶ Tous furent saisis de stupéfaction. Ils rendaient gloire à Dieu^m et, remplis de crainteⁿ, disaient : Nous avons vu aujourd’hui des choses extraordinaires ! ◉

και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον

Jésus est contesté

(Mt 9.9-13 ; Mc 2.13-17)

²⁷ Après cela, Jésus s’en alla et vit, en passant, un collecteur d’impôts nommé Lévi, installé à son poste de péage. Il l’appela en disant : Suis-moi^a ! ◉

και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευειν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι

²⁸ Cet homme se leva, laissa tout et suivit Jésus^b. ◉

και καταλιπων παντα αναστας ηκολουθει αυτω

²⁹ Lévi organisa, dans sa maison, une grande réception en l’honneur de Jésus. De nombreuses personnes étaient à table avec eux, et, parmi elles, des collecteurs^c d’impôts. ◉

και εποιησεν δοχην μεγαλην λευεις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι

³⁰ Les pharisiens, et les spécialistes de la Loi qui appartenaient à leur parti^d s’indignaient et interpellèrent les disciples de Jésus : Comment pouvez-vous manger et boire avec ces collecteurs d’impôts, ces pécheurs^e notoires ? ◉

και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις αυτων προς τους μαθητας αυτου λεγοντες διατι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε

³¹ Jésus leur répondit : Ceux qui sont en bonne santé n’ont pas besoin de médecin, ce sont les malades qui en ont besoin. ◉

και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες

³² Ce ne sont pas des justes, mais des pécheurs^f que je suis venu appeler à changer^g. ◉

ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν

Le neuf et l’ancien

(Mt 9.14-17 ; Mc 2.18-22)

³³ Certains lui demandèrent : Les disciples de Jean^h, comme ceux des pharisiens, jeûnent fréquemment et font des prières, alors que les tiens mangent et boiventⁱ. ◉

οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν

³⁴ Jésus leur répondit : Comment les invités d’une noce peuvent-ils jeûner pendant que le marié^j est avec eux ? ◉

ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι

³⁵ Le temps viendra où celui-ci leur sera enlevé^k. Alors, en ces jours-là^l, ils jeûneront. ◉

ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις

³⁶ Et il utilisa la parabole suivante : Personne ne coupe un morceau d’un habit neuf pour rapiécer un vieux vêtement. Sinon on abîme l’habit neuf, et la pièce d’étoffe qu’on y aura découpée ne va pas avec le vieil^m habit. ◉

ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μηγε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου

³⁷ De même, personne ne met dans de vieilles outres du vin nouveau, sinon le vin nouveau les fait éclater, il se répand, et les outres sont perdues. ◉

και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται

³⁸ Non, il faut mettre le vin nouveau dans des outres neuves^a. ◉

αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον

³⁹ Bien sûr, quand on a bu du vin vieux, on n’en désire pas du nouveau ; en effet, on se dit : le vieux est meilleur. ◉

και ουδεις πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος εστιν