Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Ceux qui accompagnaient Jésus

8¹ Quelque temps après, Jésus se rendit dans les villes et les villages pour y proclamer et annoncer la Bonne Nouvelle du royaume de Dieu^g. ◉

και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω

² Il était accompagné des Douze et de quelques femmes qu’il avait délivrées d’esprits mauvais et guéries de diverses maladies : Marie, appelée Marie de Magdala^a, dont il avait chassé sept démons^b, ◉

και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονια επτα εξεληλυθει

³ Jeanne, la femme de Chuza, administrateur d’Hérode^c, Suzanne et plusieurs autres. Elles assistaient Jésus et ses disciples de leurs biens^d. ◉

και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοις εκ των υπαρχοντων αυταις

La parabole du semeur

(Mt 13.1-9 ; Mc 4.1-9)

⁴ Une grande foule, ayant afflué de chaque ville, s’était rassemblée autour de lui^e. Alors Jésus leur raconta cette parabole : ◉

συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπεν δια παραβολης

⁵ Un semeur sortit pour faire ses semailles. Pendant qu’il répandait^f sa semence, des grains tombèrent au bord du chemin, furent piétinés par les passants, et les oiseaux du ciel les mangèrent. ◉

εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο

⁶ D’autres tombèrent sur de la pierre^g. A peine eurent-ils germé que les petits plants séchèrent parce que le sol n’était pas assez humide. ◉

και ετερον κατεπεσεν επι την πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα

⁷ D’autres grains tombèrent au milieu des ronces ; celles-ci poussèrent en même temps que les bons plants et les étouffèrent. ◉

και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο

⁸ Mais d’autres tombèrent dans la bonne terre ; ils germèrent et donnèrent du fruit : chaque grain en produisit cent^h autres. Et Jésus ajouta : Celui qui a des oreilles pour entendre, qu’il entendeⁱ ! ◉

και ετερον επεσεν εις την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω

(Mt 13.10-13 ; Mc 4.10-12)

⁹ Les disciples lui demandèrent ce que signifiait cette parabole. ◉

επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειη η παραβολη

¹⁰ Il leur dit : Vous avez reçu^j le privilège de connaître les secrets du royaume de Dieu, mais pour les autres, ces choses sont dites en paraboles^k. Ainsi, bien qu’ils regardent, ils ne voient pas ; bien qu’ils entendent, ils ne comprennent pas^a. ◉

ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη συνιωσιν

(Mt 13.18-23 ; Mc 4.13-20)

¹¹ Voici donc le sens de cette parabole : La semence, c’est la Parole de Dieu^b. ◉

εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου

¹² « Au bord du chemin » : ce sont les personnes qui écoutent la Parole, mais le diable vient l’arracher^c de leur cœur pour les empêcher de croire et d’être sauvées^d. ◉

οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν

¹³ « Sur de la pierre » : ce sont ceux qui entendent la Parole et l’acceptent avec joie ; mais, comme ils ne la laissent pas prendre racine en eux, leur foi est passagère^e. Lorsque survient l’épreuve^f, ils abandonnent^g tout. ◉

οι δε επι την πετραν οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται

¹⁴ « La semence tombée au milieu des ronces » représente ceux qui ont écouté la Parole, mais en qui elle est étouffée par les soucis, les richesses^h et les plaisirs de la vieⁱ, de sorte qu’elle ne donne pas de fruit. ◉

το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συνπνιγονται και ου τελεσφορουσιν

¹⁵ Enfin, « la semence tombée dans la bonne terre », ce sont ceux qui, ayant écouté la Parole, la retiennent dans un cœur honnête et bien disposé^j. Ils persévèrent^k et ainsi portent du fruit. ◉

το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη

La parabole de la lampe

(Mc 4.21-25)

¹⁶ Personne n’allume une lampe pour la cacher sous un récipient, ou la mettre sous un lit ; on la place, au contraire, sur un pied de lampe pour que ceux qui entrent dans la pièce voient la lumière^l. ◉

ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας τιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως

¹⁷ Tout ce qui est caché maintenant finira par être mis en lumière, et tout ce qui demeure secret sera finalement connu et paraîtra au grand jour^m. ◉

ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη

¹⁸ Faites donc attention à la manière dont vous écoutez^a, car à celui qui a, on donnera encore davantage ; mais à celui qui n’a pas, on ôtera^b même ce qu’il croit avoir^c. ◉

βλεπετε ουν πως ακουετε ος αν γαρ εχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου

La vraie famille de Jésus

(Mt 12.46-50 ; Mc 3.31-35)

¹⁹ La mère et les frères de Jésus vinrent le trouver ; mais ils ne purent pas l’approcher à cause de la foule. ◉

παρεγενετο δε προς αυτον η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον

²⁰ On lui fit dire : Ta mère et tes frères^d sont là-dehors et ils voudraient te voir. ◉

απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν θελοντες σε

²¹ Mais Jésus leur répondit : Ma mère et mes frères^e, ce sont ceux qui écoutent la Parole de Dieu et qui font ce qu’elle demande^f. ◉

ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες

Plus fort que la tempête

(Mt 8.23-27 ; Mc 4.35-41)

²² Un jour^g, Jésus monta dans un bateau avec ses disciples et leur dit : Passons de l’autre côté du lac ! Ils gagnèrent le large. ◉

εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν

²³ Pendant la traversée, Jésus s’assoupit. Soudain, un vent violent se leva sur le lac^h. L’eau envahit le bateau. La situation devenait périlleuse. ◉

πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον

²⁴ Les disciples s’approchèrent de Jésus et le réveillèrent en criant : Maître, Maîtreⁱ, nous sommes perdus^j ! Il se réveilla et parla sévèrement^k au vent et aux flots tumultueux : ils s’apaisèrent, et le calme^l se fit. ◉

προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη

²⁵ Alors il dit à ses disciples : Où est donc votre foi^m ? Quant à eux, ils étaient saisis de crainte et d’étonnement, et ils se disaient les uns aux autres : Qui est donc cet homme ? Voyez : il commande même aux vents et aux vagues, et il s’en fait obéirⁿ ! ◉

ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω

Plus fort que les démons

(Mt 8.28-34 ; Mc 5.1-20)

²⁶ Ils abordèrent dans la région de Gérasa, située en face de la Galilée. ◉

και κατεπλευσαν εις την χωραν των γερασηνων ητις εστιν αντιπερα της γαλιλαιας

²⁷ Au moment où Jésus mettait pied à terre, un homme de la ville, qui avait plusieurs démons en lui, vint à sa rencontre. Depuis longtemps déjà, il ne portait plus de vêtements et demeurait, non dans une maison, mais au milieu des tombeaux^a. ◉

εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν ανηρ τις εκ της πολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν

²⁸ Quand il vit Jésus, il se jeta à ses pieds en criant de toutes ses forces : Que me veux-tu^b, Jésus, Fils du Dieu très-haut^c ? Je t’en supplie : ne me tourmente pas^d ! ◉

ιδων δε τον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης

²⁹ Il parlait ainsi parce que Jésus commandait à l’esprit mauvais de sortir de cet homme^e. En effet, bien des fois, l’esprit s’était emparé de lui ; on l’avait alors lié avec des chaînes et on lui avait mis les fers aux pieds pour le contenir ; mais il cassait tous ses liens, et le démon l’entraînait dans des lieux déserts. ◉

παρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του δαιμονιου εις τας ερημους

³⁰ Jésus lui demanda : Quel est ton nom ? Légion, répondit-il. Car une multitude de démons étaient entrés en lui. ◉

επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους λεγων τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον

³¹ Ces démons supplièrent Jésus de ne pas leur ordonner d’aller dans l’abîme^f. ◉

και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθειν

³² Or, près de là, un important troupeau de porcs était en train de paître^g sur la montagne. Les démons supplièrent Jésus de leur permettre d’entrer dans ces porcs. Il le leur permit^h. ◉

ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενων εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις

³³ Les démons sortirent donc de l’homme et entrèrent dans les porcs. Aussitôt, le troupeau s’élança du haut de la pente et se précipita dans le lacⁱ, où il se noya. ◉

εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη

³⁴ Quand les gardiens du troupeau virent ce qui était arrivé, ils s’enfuirent et allèrent raconter la chose dans la ville et dans les fermes. ◉

ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους

³⁵ Les gens vinrent se rendre compte de ce qui s’était passé. Ils arrivèrent auprès de Jésus et trouvèrent, assis à ses pieds^j, l’homme dont les démons étaient sortis. Il était habillé et tout à fait sain d’esprit^k. Alors la crainte s’empara d’eux. ◉

εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου και εφοβηθησαν

³⁶ Ceux qui avaient assisté à la scène leur rapportèrent comment cet homme, qui était sous l’emprise^l des démons, avait été délivré. ◉

απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις

³⁷ Là-dessus, toute la population du territoire des Géraséniens, saisie d’une grande crainte^m, demanda à Jésus de partir de chez euxⁿ. Il remonta donc dans le bateau et repartit. ◉

και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γεργεσηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν

³⁸ L’homme qui avait été libéré des esprits mauvais^a lui demanda s’il pouvait l’accompagner, mais Jésus le renvoya en lui disant : ◉

εδεετο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων

³⁹ Rentre chez toi, et raconte tout ce que Dieu a fait pour toi ! Alors cet homme partit proclamer dans la ville entière tout ce que Jésus avait fait pour lui^b. ◉

υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους

Plus fort que la maladie et la mort

(Mt 9.18-26 ; Mc 5.21-43)

⁴⁰ A son retour en Galilée, Jésus fut accueilli par la foule, car tous l’attendaient. ◉

εγενετο δε εν τω υποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον

⁴¹ A ce moment survint un homme appelé Jaïrus. C’était le responsable de la synagogue^c. Il se jeta aux pieds^d de Jésus et le supplia de venir chez lui : ◉

και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος και αυτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου

⁴² sa fille unique, âgée d’environ douze ans, était en train de mourir. Jésus partit donc pour se rendre chez lui. Cependant, la foule se pressait autour de lui. ◉

οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον

⁴³ Il y avait là une femme atteinte d’hémorragies^e depuis douze ans et qui avait dépensé tout son bien chez les médecins sans que personne ait pu la guérir^f. ◉

και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις ιατροις προσαναλωσασα ολον τον βιον ουκ ισχυσεν απ ουδενος θεραπευθηναι

⁴⁴ Elle s’approcha de Jésus par-derrière et toucha la frange de son vêtement^g. Aussitôt, son hémorragie cessa^h. ◉

προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης

⁴⁵ Qui m’a touché ? demanda Jésus. Comme tous s’en défendaient, Pierre lui dit : Voyons, Maîtreⁱ, la foule t’entoure et te presse de tous côtés. ◉

και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος και οι συν αυτω επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν

⁴⁶ Mais il répondit : Quelqu’un m’a touché^a ; j’ai senti qu’une force sortait^b de moi. ◉

ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου

⁴⁷ En voyant que son geste n’était pas passé inaperçu^c, la femme s’avança toute tremblante^d, se jeta aux pieds de Jésus et expliqua devant tout le monde pour quelle raison elle l’avait touché, et comment elle avait été instantanément^e guérie. ◉

ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα

⁴⁸ Jésus lui dit : Ma fille, parce que tu as eu foi en moi, tu es guérie^f, va en paix^g. ◉

ο δε ειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην

⁴⁹ Il parlait encore quand quelqu’un arriva de chez le responsable^h de la synagogue et lui dit : Ta fille vient de mourir, n’importune plus le Maître ! ◉

ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλε τον διδασκαλον

⁵⁰ En entendant cela, Jésus dit à Jaïrus : Ne crains pas, crois seulement : ta fille guérira. ◉

ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται

⁵¹ Une fois arrivé à la maison, il ne permit à personne d’entrer avec lui, sauf à Pierre, Jean et Jacquesⁱ, ainsi qu’au père et à la mère de l’enfant. ◉

ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα

⁵² Ce n’était partout que pleurs et lamentations^j. Jésus dit : Ne pleurez pas ; elle n’est pas morte, elle est seulement endormie^k. ◉

εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ουκ απεθανεν αλλα καθευδει

⁵³ Les gens se moquaient de lui^l, car ils savaient qu’elle était morte. ◉

και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν

⁵⁴ Alors Jésus prit la main de la fillette et dit d’une voix forte : Mon enfant, lève-toi^m ! ◉

αυτος δε κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις εγειρου

⁵⁵ Elle revint à la vie et se mit aussitôt deboutⁿ ; alors Jésus ordonna de lui donner à manger. ◉

και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν

⁵⁶ Les parents de la jeune fille étaient stupéfaits. Mais Jésus leur recommanda de ne dire à personne ce qui s’était passé^o. ◉

και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος