Verset copié avec succès !

Vous devez vous authentifier !

Félicitations pour cette lecture !

Lire ce chapitre vous permet d’atteindre votre objectif de lecture biblique.

Le signe de la femme enceinte

12¹ Alors un signe grandiose apparut dans le ciel^e : c’était une femme^f. Elle avait pour vêtement le soleil^g, la lune sous ses pieds et une couronne de douze étoiles^h sur sa tête. ◉

και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα

² Elle était enceinte, sur le point d’accoucher, et ses douleurs lui arrachaient des crisⁱ. ◉

και εν γαστρι εχουσα και κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν

³ Là-dessus, un autre signe parut dans le ciel^j, et voici : c’était un grand dragon^k, couleur de feu. Il avait sept têtes^l et dix cornes^m. Chacune de ses sept têtes portait un diadèmeⁿ. ◉

και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων πυρρος μεγας εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου επτα διαδηματα

⁴ Sa queue balaya le tiers des étoiles du ciel et les jeta sur la terre^o. Le dragon se posta devant la femme qui allait accoucher, pour dévorer son enfant^p dès qu’elle l’aurait mis au monde. ◉

και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη

⁵ Or, elle enfanta un fils, un garçon qui est destiné à diriger tous les peuples avec un sceptre de fer ^a. Et son enfant fut enlevé^b auprès de Dieu et de son trône. ◉

και ετεκεν υιον αρσεν ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτου

⁶ La femme s’enfuit au désert, où Dieu lui avait préparé un refuge pour qu’elle y soit nourrie pendant mille deux cent soixante jours^c. ◉

και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφουσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα

⁷ Alors une bataille s’engagea dans le ciel : Michel^d et ses anges combattirent contre le dragon^e, et celui-ci les combattit avec ses anges^f ; ◉

και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου

⁸ mais le dragon ne remporta pas la victoire et lui et ses anges ne purent maintenir leur position au ciel. ◉

και ουκ ισχυσαν ουδε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω

⁹ Il fut précipité, le grand dragon, le Serpent ancien^g, qu’on appelle le diable^h et Satanⁱ, celui qui égare le monde entier^j. Il fut précipité sur la terre^k, et ses anges furent précipités avec lui. ◉

και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν

¹⁰ Puis j’entendis dans le ciel une voix puissante^l qui disait : Maintenant, le temps du salut est arrivé^m. Maintenant, notre Dieu a manifesté sa puissance, il a instauré son royaume. Maintenant, son Messie a pris l’autorité en main. Car l’Accusateur de nos frèresⁿ, celui qui, jour et nuit, les a accusés devant Dieu, a été jeté hors du ciel. ◉

και ηκουσα φωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγωρ των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτους ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος

¹¹ Mais eux, ils l’ont vaincu^o grâce au sacrifice de l’Agneau^p et grâce au témoignage qu’ils ont rendu pour lui^a, car ils n’ont pas aimé leur vie jusqu’à redouter de mourir^b. ◉

και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου

¹² Réjouis-toi donc, ô ciel^c, et vous qui habitez au ciel, réjouissez-vous ! Mais malheur^d à la terre et à la mer : le diable est descendu vers vous rempli de rage car il sait qu’il lui reste très peu de temps. ◉

δια τουτο ευφραινεσθε ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει

¹³ Quand le dragon se vit précipité sur la terre, il se lança à la poursuite de la femme qui avait mis au monde le garçon^e. ◉

και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρσενα

¹⁴ Mais les deux ailes d’un grand aigle^f furent données à la femme pour qu’elle s’envole vers le désert jusqu’au lieu qui lui est réservé. Là elle doit être nourrie pendant un temps, deux temps, et la moitié d’un temps^g, loin du Serpent. ◉

και εδοθησαν τη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως

¹⁵ Le Serpent vomit de sa gueule, derrière la femme, de l’eau abondante comme un fleuve, pour qu’elle soit emportée dans ses flots. ◉

και εβαλεν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητον ποιηση

¹⁶ Mais la terre vint au secours de la femme : elle ouvrit sa bouche et absorba le fleuve que le dragon avait vomi de sa gueule. ◉

και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου

¹⁷ Alors, furieux contre la femme, le dragon s’en alla faire la guerre^h au reste de ses enfantsⁱ, c’est-à-dire à ceux qui obéissent aux commandements de Dieu et qui s’attachent au témoignage^a rendu par Jésus. ◉

και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησου

¹⁸ Il se posta sur le rivage sablonneux de la mer. ◉

και εσταθην επι την αμμον της θαλασσης